Ге́вер ’частка восені паміж слупамі, якія падтрымліваюць бэлькі, страху’ (Касп.). Відавочна, таго ж паходжання, што і ст.-бел. геваръ ’дамкрат’, г. зн. запазычанне з польск. hewer (а гэта з ням. Heber < heben ’паднімаць’). Гл. Булыка, Запазыч., 81; Брукнер, 171.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ві́нда ’прыстасаванне для пад’ёму грузаў: бярвенняў, вады; пад’ёмнік у млыне’ (КТС, БРС, Бір. Дзярж., Сцяшк. МГ, Шат.), ст.-бел. винда ’дамкрат, прыстасаванне для падымання будаўнічых матэрыялаў, лябёдка, калаўрот-пад’ёмнік’ (з XVII ст.). Запазычана праз ст.-польск. winda (з XVI ст.) з ням. Winde < winden//wenden ’варочаць’ (Булыка, Запазыч., 64; Корчыц, Дасл. (Гродна), 1967, 131; Брукнер, 622).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jack

[dʒæk]

1.

n.

1) падва́жнік, рыча́г -га́, дамкра́т -а m.

2) ні́жнік, вале́т -а m. (у ка́ртах)

3) сьцяг на караблі́

4)

а) мужчы́на -ы m.; хлапе́ц -ца́ m.

б) зьвер-саме́ц (пра асла́, за́йца)

5) ко́злы pl. only (для пілава́ньня)

2.

v.t.

падыма́ць дамкра́там

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лі́вер 1, лівар ’прыбор для набірання вадкасці ў выглядзе трубкі, пашыранай пасярэдзіне’ (Нас., ТСБМ), лі́вар ’лейка’ (Жд. 1), прыстасаванне, пры дапамозе якога паднімаюць цяжкія прадметы’ (глус., КЭС) і, магчыма, ліварэ́ ’вялікія трэскі, якія сколваюцца з бервяна’ (Шат.). Укр. лі́вар, ліва́рок, лі́вер ’лейка, дамкрат’, ’сіфон, рычаг’, рус. ле́вер, ливер ’лейка для палівання гародніны’, польск. lewor, liwor, lewarek ’прыбор для паднімання цяжкіх прадметаў’, таўкач’, ’журавель у калодзежы’, ’лейка’. З с.-лац. levarius, leverius ’рычаг-пад’ёмнік’ < лац. levāre ’паднімаць’ (Слаўскі, 4, 187) праз польскую мову. У рус. мове, аднак, са ст.-франц. levëour (< лац. levātōrem) праз англ. lever ’рычаг’ (Фасмер, 2, 493).

Лі́вер 2 ’вантробы забойнай жывёлы, з якіх вырабляюцца прадукты харчавання’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 80), куды прыйшло з англ. liver ’печань’, або з с.-н.-ням., гал. lever ’тс’ (Фасмер, 2, 493).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jack [dʒæk]n.

1. tech. дамкра́т, пад’ёмнае прыстасава́нне

2. tech. гняздо́ (для падключэння электроннага абсталявання)

3. вале́т (у картах)

♦

a jack of all trades ≅ ма́йстар на ўсе ру́кі (магчыма пры гэтым не вельмі спрактыкаваны, не вельмі ўмелы)

jack around [ˌdʒækəˈraʊnd] phr. v. AmE, infml наўмы́сна перашкаджа́ць, не дапамага́ць у яко́й-н. спра́ве

jack in [ˌdʒækˈɪn] phr. v.

1. BrE, infml кіда́ць рабі́ць што-н., кіда́ць займа́цца чым-н.;

Last year she jacked in her job. Летась яна кінула працу.

2. infml падключы́цца да камп’ю́тарнай сістэ́мы;

I’m trying to jack in the Internet now. Я зараз спрабую падключыцца да інтэрнэту.

jack up [ˌdʒækˈʌp] phr. v.

1. падыма́ць (дамкратам)

2. infml зна́чна ўзніма́ць, павялі́чваць (кошты, падаткі і да т.п.)

3. infml уво́дзіць нарко́тык у кроў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)