дамкра́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дамкра́т дамкра́ты
Р. дамкра́та дамкра́таў
Д. дамкра́ту дамкра́там
В. дамкра́т дамкра́ты
Т. дамкра́там дамкра́тамі
М. дамкра́це дамкра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дамкра́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для пад’ёму цяжару на невялікую вышыню.

Рэечны д.

Гідраўлічны д.

|| прым. дамкра́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дамкра́т м. домкра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамкра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Прылада для падымання цяжараў на невялікую вышыню. Гідраўлічны дамкрат. Ручны дамкрат.

[Гал. dommekracht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамкрат

т. 6, с. 34

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дамкра́т м тэх Wgenheber m -s, -; Wgenwinde f -, -n; Hbebock m -(e)s, -böcke;

падыма́ць дамкра́там ufbocken vt, hchbocken аддз vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дамкра́т

(рус. домкрат, ад гал. dommekracht)

механізм для пад’ёму грузаў (аўтамабіляў, вагонаў, паравозаў і інш.) на невялікую вышыню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дамкра́т

(ням. Daumkraft, ад гал. dommekracht)

механізм для пад’ёму грузаў (аўтамабіляў, вагонаў, паравозаў і інш.) на невялікую вышыню.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

домкра́т техн. дамкра́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Банкратдамкрат’ (Бір. Дзярж.). Дыялектная трансфармацыя слова дамкра́т (гл.), мабыць, пад уплывам банка́рт ’байструк’. Жартаўлівае ўтварэнне?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)