postanowić

зак. пастанавіць; вырашыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рассудзі́ць, -суджу́, -су́дзіш, -су́дзіць; -су́джаны; зак.

1. каго-што. Разабраўшы абставіны, факты, вырашыць, хто правы, хто вінаваты.

Р. спрэчку.

Людзі нас рассудзяць.

2. Абдумаць, рашыць, разважыць.

Сама сабе рассуджу.

|| незак. рассу́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zagadnienie

н. пытанне, праблема;

rozwiązać zagadnienie — вырашыць пытанне; развязаць (вырашыць) праблему

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

turn the scales

ста́цца выраша́льным фа́ктарам, вы́рашыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make up one’s mind

наду́мацца, вы́рашыць, пастанаві́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

невыраша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не паддаецца вырашэнню, які нельга вырашыць; вельмі складаны. Невырашальнае пытанне. Невырашальная праблема.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вырашыцца.

2. Зал. да вырашаць (гл. вырашыць у 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рашаны

1. разрешённый; решённый;

2. разрешённый; рассу́женный;

1, 2 см. вы́рашыць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́крыжкі, прысл.

Абл. Абхапіўшы крыж-накрыж. Каб вырашыць спрэчку, мы схапіліся з ім накрыжкі, і я ... пакаціў яго. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адфутбо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. груб. Адаслаць у другое месца, да другой асобы, адмовіўшыся вырашыць, зрабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)