дзю́бнуць, -ну, -неш, -не; -ні і дзюбану́ць, -ну́, -не́ш, -не́, -ні́; зак.

1. гл. дзюбаць.

2. Выпіць спіртнога (разм.).

Добра дзюбнулі на вяселлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цю́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак. (разм.).

1. гл. цюкаць.

2. каго. Забіць, прыкончыць.

Ц. па галаве.

3. Выпіць.

Ц. па чарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

drink dry

вы́піць да дна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wypić

зак. выпіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тост¹, -у, М то́сце, мн. -ы, -аў, м.

Застольная прапанова выпіць за чыё-н. здароўе, за поспех у чым-н. або ў гонар каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Bottoms up!

informal

Да дна! (вы́піць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

упі́ць, уп’ю́, уп’е́ш, уп’е́; уп’ём, уп’яце́, уп’ю́ць; упі́ў, упіла́, -ло́; упі́; зак., што (пераважна з адмоўем).

Змагчы выпіць што-н.

Квас такі кіслы, што не ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шкля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Шкляная цыліндрычная пасудзіна без ручкі, прызначаная для піцця.

Гранёная ш.

Выпіць шклянку кавы.

|| прым. шкля́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выпіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіваць — выпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкуси́ть сов.

1. книжн., уст. з’е́сці, вы́піць;

2. перен. зазна́ць, паспыта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)