вы́хаўкаць

‘выпіць, выжлукціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́хаўкаю вы́хаўкаем
2-я ас. вы́хаўкаеш вы́хаўкаеце
3-я ас. вы́хаўкае вы́хаўкаюць
Прошлы час
м. вы́хаўкаў вы́хаўкалі
ж. вы́хаўкала
н. вы́хаўкала
Загадны лад
2-я ас. вы́хаўкай вы́хаўкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́хаўкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)