вы́піць, -п’ю, -п’еш, -п’е; -піты; зак.

1. гл. піць.

2. перан., што і чаго. Вынесці, выцерпець.

В. чашу пакут.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́піць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́п’ю вы́п’ем
2-я ас. вы́п’еш вы́п’еце
3-я ас. вы́п’е вы́п’юць
Прошлы час
м. вы́піў вы́пілі
ж. вы́піла
н. вы́піла
Загадны лад
2-я ас. вы́пі вы́піце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́піўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́піць сов.

1. в разн. знач. вы́пить;

в. шкля́нку вады́ — вы́пить стака́н воды́;

ён учо́ра вы́піў — он вчера́ вы́пил;

2. перен. испи́ть;

в. го́ркую ча́шу — испи́ть го́рькую ча́шу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́піць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; зак., што, чаго і без дап.

1. Праглынуць якую‑н. вадкасць. Выпіць лякарства. Выпіць шклянку малака, чаю.

2. Напіцца спіртнога. Выпіць і закусіць. □ [Баранкевіч] проста любіў выпіць з «добрымі людзьмі», а сам адзін і чаркі не выпіваў. Колас.

3. перан.; што і чаго. Вынесці, выцерпець. Выпіць чашу пакут.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піць, п’ю, п’еш, п’е; п’ём, п’яце́, п’юць; піў, піла́, -ло́; пі; пі́ты; незак.

1. што і без дап. Глытаць вадкасць.

П. каву.

Хочацца п.

2. Тое ж пра віно, спіртныя напіткі.

П. за чыё-н. здароўе.

Пі — хоць заліся! (пра вялікую колькасць спіртных напіткаў; разм.).

3. Ужываць спіртное; п’янстваваць.

Муж не п’е і не курыць.

П. без просыпу.

◊

Як піць даць (разм.) — напэўна, абавязкова.

|| зак. вы́піць, -п’ю, -п’еш, -п’е; -і́ты (да 1 і 2 знач.).

|| наз. піццё, -я́, н. і пітво́, -а́, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

упі́ць

‘змагчы выпіць’

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Прошлы час
м. упі́ў упілі́
ж. упіла́
н. упіло́

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́кушать сов., прост. вы́піць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; зак.

1. чаго і без дап. Выпіць лішне (звычайна алкаголю).

2. каго (што). Выпіць больш за каго-н. (разм.).

|| незак. перапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Выпіць усё, многае.

П. прахаладжальныя напіткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чайна́я, -о́й, мн. -ы́я, -ы́х, ж.

Грамадская сталовая, дзе наведвальнікі могуць выпіць чаю і паесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)