упі́ць

‘змагчы выпіць’

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Прошлы час
м. упі́ў упілі́
ж. упіла́
н. упіло́

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)