вы́жлукціць
‘выпіць вялікую колькасць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́жлукчу | вы́жлукцім | |
| вы́жлукціш | вы́жлукціце | |
| вы́жлукціць | вы́жлукцяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́жлукціў | вы́жлукцілі | |
| вы́жлукціла | ||
| вы́жлукціла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́жлукці | вы́жлукціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́жлукціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)