папе́рці, -пру́, -прэ́ш, -прэ́; -про́м, -праце́, -пру́ць; -пёр, -пе́рла; -пры́; зак. (разм.).

1. Пачаць перці.

2. каго (што). Выгнаць, груба прагнаць.

Лайдака паперлі з работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́гнаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выгнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.

Выгнаць, выдаліць многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wygnać

зак. выгнаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

караба́ціна, ‑ы, ж.

Выгіб, скрыўленне, няроўнасць. Чэшучы, выгнаць карабаціну ў бервяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyszczuć

зак.

1. паляўн. выгнаць цкаваннем;

wyszczuć psami — выгнаць сабакамі; нацкаваць сабак;

2. перан. выгнаць; выжыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

boot​2 [bu:t] v.

1. уда́рыць наго́й; даць вы́спятка

2. (up) comput. загружа́ць камп’ю́тар

3. infml вы́гнаць з рабо́ты; зво́льніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

throw out

а) вы́кінуць

б) адкі́нуць

в) вы́гнаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́турыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Разм. Выгнаць вон, выправадзіць. Вытурыць за дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wygonić

зак. выгнаць; прагнаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)