вытурыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Разм. Выгнаць вон, выправадзіць. Вытурыць за дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)