Verbum

анлайнавы слоўнік

перема́щивать несов.

1. (всё, многое) масці́ць, перамо́шчваць; (камнем) брукава́ць, перабруко́ўваць;

2. (заново) перамо́шчваць; (камнем) перабруко́ўваць;

перема́щивать пло́щадь перамо́шчваць пло́шчу;

у́лицу перема́щивали ка́мнем ву́ліцу перабруко́ўвалі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

causeway

[ˈkɔzweɪ]

1) грэ́бля f., даро́га на падвышэ́ньні

2) брук -у m. (даро́га)

v.t.

1) насла́ць грэ́блю, праве́сьці даро́гу

2) брукава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pave

[peɪv]

1) брукава́ць, масьці́ць (ву́ліцу, хо́днік)

2) рыхтава́ць да чаго́

to pave the way for — праклада́ць даро́гу чаму́, рыхтава́ць грунт для чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

pebble

[ˈpebəl]

1) Geol. га́лька f.

2) ка́мень -я m.

3) го́рны крышта́ль (ужыва́ны ча́сам для акуля́раў)

v.t.

брукава́ць або́ выклада́ць ка́менем; пасыпа́ць га́лькай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

настила́ть несов.

1. насціла́ць;

2. (мостить) масці́ць, намо́шчваць, насціла́ць; (покрывать) крыць; (пол) кла́сці; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць;

настила́ть мостову́ю масці́ць ву́ліцу;

настила́ть кры́шу крыць страху́;

настила́ть парке́т кла́сці парке́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pflástern

1) накла́дваць пла́стыр (на што-н.)

2) масці́ць, брукава́ць

◊ der Weg zur Hölle ist mit gúten Vórsätzen gepflástert — ≅ даро́га ў пе́кла вы́машчана до́брымі наме́рамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

cobble

[ˈkɑ:bəl]

v.t.

1) ла́дзіць, ла́таць, рамантава́ць

2) зьбіва́ць насьпе́х, рабі́ць абы-я́к

[ˈkɑ:bəl]

1) ка́мень -я m., каме́ньне n., coll. для брукава́ньня

2) кава́лкі вуго́льля

v.t.

брукава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

масці́ць, машчу, мосціш, мосціць; незак., што.

1. Рабіць насціл з дошак, бярвенняў і пад. Масціць падлогу. □ Ля берага Дзвіны стаялі баржы, іх злучалі, масцілі паверх дошкамі. Хадкевіч. Пачалі браты церабіць прасекі ў пушчы ды масціць грэблі. Якімовіч.

2. Тое, што і брукаваць. — Рабіў, што траплялася. Брук масціў, печы мураваў, а пасля пры кавалях быў. Чорны.

3. Разм. Старанна ўкладваць, размяшчаць. Масціць мяшкі на воз. // Высцілаць чым‑н. для больш зручнага карыстання. Воз рыхтуюць звечара. Мажуць дзёгцем калёсы, мосцяць канюшынай .. сядзенне, кладуць для нечага дошкі... Васілевіч. [Падводчык] час ад часу злазіў з саней, на хаду папраўляў хамут, затым, пакрэктваючы, масціў пад сябе салому. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brick

[brɪk]

n., pl. bricks or coll. brick

1) цэ́гла f.; цаглі́на f.

2) брусо́к -ка́ m.

3) informal маладзе́ц, малайца́ m., малайчы́на -ы m.

adj.

цагля́ны, цаге́льны

v.t.

мурава́ць з цэ́глы, масьці́ць, брукава́ць цэ́глай

•

- brick in

- brick up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Масці́ць ’рабіць насціл з дошак, бярвенняў (у мосце, падлозе)’, ’старанна ўкладваць, высцілаць’, ’брукаваць’, ’слаць пасцель’, ’рабіць сядзенне ў возе’, ’віць гняздо’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Мат. Гом.; КЭС, лаг.), ’рабіць кладку’ (брасл., Сл. ПЗБ), ’рабіць падлогу з грунту (дзёрну, пяску)’ (ТС); масці́цца ’падсядаць’ (Шат., Нас.), ’ладзіцца, рыхтавацца’ (КЭС, лаг.), ’заляцацца’ (ігн., Сл. ПЗБ); масці́шча ’памост’ (красл., Сл. ПЗБ), масці́шчэ ’балотца за дварамі, да якога вялі масты праз ручай’ (Янк. 2), масці́шча, машчы́шча, маставі́шча, мастоўе ’места, дзе быў мост і грэбля’ (слаўг., Яшк.). Укр. мостити(ся), мостище, рус. мостить(ся) ’тс’, ст.-рус. мостити ’насцілаць мост, рабіць гаць, падлогу’, мостище ’месца, дзе быў мост ці гаць’. Да прасл. mostiti. Гл. мост.

*Масці́ць ₂, драг. умостэ́тэ, намостэ́тэ ў бо́ке ’накласці грымакоў, адлупцаваць, старанна біць’ (КЭС), мостыты ’знеслаўляць’ (З нар. сл.). Народная этымалогія злучае з масціць, аднак параўн. ст.-грэч. μαστίω ’біць хвастом аб свае бакі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)