Verbum

brick

n., pl. bricks or coll. brick

1) цэ́гла f.; цаглі́на f.

2) брусо́к -ка́ m.

3) informal маладзе́ц, малайца́ m., малайчы́на -ы m.

adj.

цагля́ны, цаге́льны

v.t.

мурава́ць з цэ́глы, масьці́ць, брукава́ць цэ́глай

•

- brick in

- brick up