сі́вераць, ‑ае; незак.
Разм. Рабіцца шурпатым, асмуглым, грубець ад ветру, холаду (звычайна пра скуру на твары, руках і пад.). Пах лесу ў Мсціжы пачынала прыносіць.. на згон зімы, калі ў доўгія, па тыдні, адлігі адтавалі сосны і чарсцвелі, высыхаючы на калючым, суровым ветры, ад якога трэскаюцца рукі і сіверае твар. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́віцца, праўлюся, правішся, правіцца; незак.
1. Разм. Папраўляцца, ачуньваць (пасля хваробы); зажываць. Пасля таго мне пішуць праз нядзелю, што бацька правіцца... (Хоць моцна аслабеў, але ачуньвае.) Трус. Доктар сказаў, што нага пачне правіцца, як толькі дастануць кулю. Чорны. // Рабіцца тлустым, поўным. Далей на захад, дзе пяскі, жоўтымі свечкамі кветак стракаціць зялёны, сакавіты лубін, пасля якога добра родзіць жыта і — ад сіласу — правяцца каровы. Брыль.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Рабіцца лепшым, паляпшацца. Радуючыся, што надвор’е правіцца, Алена праверыла, ці ўсе прыйшлі. Мележ.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адпраўляцца, служыцца (пра набажэнства). У касцёле ўсё яшчэ свяціліся вокны, яшчэ правілася імша і маліліся паны. Пестрак.
4. Зал. да правіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
derogate
[ˈderəgeɪt]
v.
1) (from) памянша́ць, зьмянша́ць, адніма́ць (правы́, ула́ду)
to derogate from his authority — паме́ншыць яго́ ўла́ду
2) рабі́цца го́ршым, апуска́цца мара́льна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
erhärten
1.
vt
1) рабі́ць цвёрдым, загарто́ўваць
2) пацвярджа́ць, падмацо́ўваць (доказамі)
2.
vi (s) i (sich) цвярдзе́ць, рабі́цца цвёрдым
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Назы́знуць ’напухнуць, набрыняць’: віма назызла (у каровы) (полац., шарк., ул. інф.). Да зызнуць (гл.), адносна этымалогіі параўн. балг. зъзна ’дрыжаць ад холаду’ (гукапераймальнае), адкуль магло развіцца значэнне ’апухаць ад холаду, рабіцца аслізлым (напрыклад, пра рукі)’, параўн. Цыхун, Бел.-рус. ізал., 90.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бядне́ць, ‑нею, ‑нееш, ‑нее; незак.
Ператварацца ў бедняка, траціць сваё багацце. Там, дзе поблізу чутны ў людской гаворцы гарады Нясвіж і Слуцк, незадоўга да першай імперыялістычнай вайны пачаў бяднець у сваім вялікім маёнтку пан Гальвас. Чорны. // Спусташацца, траціць разнастайнасць, мізарнець. // перан. Траціць былую глыбіню, мізарнець, рабіцца пасрэдным. Бяднець на думкі. Бяднець на ідэі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переуплотня́ться
1. пераўшчыльня́цца;
2. (становиться слишком твёрдым) станаві́цца залі́шне (зана́дта) цвёрдым; см. переуплотни́ться;
3. страд. пераўшчыльня́цца; рабі́цца залі́шне (зана́дта) цвёрдым; см. переуплотня́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
robić się
robi|ć się
незак.
1. рабіцца;
2. рабіцца; станавіцца;
robić się ciemno — становіцца (робіцца) цёмна;
robić się mi się niedobrze — мяне нудзіць; мне млосна; мяне цягне на ваніты;
już się ~! разм. зараз!; гатова!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
thicken [ˈθɪkən] v.
1. рабі́цца таўсце́йшым; таўсце́ць; патаўшча́ць; патаўшча́цца;
The ice is thickening. Лёд становіцца таўсцейшым.
2. рабі́ць больш густы́м, згушча́цца;
The storm is thickening. Збіраецца бура;
The crowd thic kened every moment. Натоўп павялічваўся кожную хвіліну.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вінаваціць ’абвінавачваць, лічыць вінаватым’ (КТС, БРС, Гарэц., Шат., Мядзв., Яруш., Касп.), вінуваціць, вінаваціць ’тс’ (Бяльк.). Укр. винува́тити, винова́тити ’тс’, рус. винова́тить ’абвінавачваць’. Утворана ад вінаваты (гл.). Сюды ж зваротны дзеяслоў вінаваціцца ’рабіцца вінаватым, даўжніком’ (Нас.); ’апраўдвацца, дакараць сябе, адчуваючы віну, каяцца’ (КТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)