Ліха, лі́хо, лі́ка, лі́хінько ’бяда, гора, зло, няшчасце’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ліха, лі́хо, лі́ка, лі́хінько ’бяда, гора, зло, няшчасце’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пац 1 ’аплявуха’ (
◎ Пац 2, пацук ’грызун Rattus rattus і Rattus norvegicus’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трыма́ць ‘узяўшы ў рукі (рот, зубы), не даваць выпасці’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гай
1. Невялікі зялёны лісцёвы хмызняк або лес, пераважна бярозавы на ўзлессі, у даліне, каля ці сярод поля (
2. Невялікі ўчастак сасновага лесу сярод поля (
3. Наогул лес (
4. Парк, сад, сквер (
5. Могілкі (
6. Невялікі лес сярод балота (Палессе
7. Дрэва з раскошнай каронай (
8. Луг, які зарос лазой (
9. Балота (
10. Участак поля (
11. Густое і вялікае пустазелле (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Калашма́н ’птушка з касматымі нагамі’, ’чалавек у штанах з шырокімі калашынамі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ла́ва 1 ’прылада для сядзення (некалькіх асоб) і для спання’, ’самаробная мэбля ў сялянскай хаце’ (
Ла́ва 2 ’звязаны лес, плыт, які сплаўляецца на рэках басейна Заходняй Дзвіны’ (
Ла́ва 3 ’кавалак поля ад баразны ў два-тры загоны, узараных уроскід’ (
Ла́ва 4 ’кар’ер (торфу)’ (
Ла́ва 5 ’падоўжаная ўкладка дроў’ (
Ла́ва 6 ’гарадскі суд’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ма́ра ’тое, што створана фантазіяй’, ’жаданне, імкненне’, ’нешта нерэальнае, неіснуючае’ (
Мара́ 1 ’прывід, страшыдла, нячыстая сіла, пачвара, здань, насланнё’ (
Мара́ 2 ’назола, дакучлівы’ (
Мара́ 3 ’павольны’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каза́ць ’выказваць у вуснай форме якія-небудзь думкі, меркаванні, расказваць, гаварыць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Калы́ска 1 ’плецены або драўляны дзіцячы ложак (звычайна падвешаны на вяроўках да столі), які можна калыхаць, гушкаць’ (
Калы́ска 2 ’паглыбленне ў адным бервяне, у якое кладуцца іншыя, каб не раскачваліся пры перавозцы’ (
Калы́ска 3 ’агрэх’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лу́па 1 ’губа чалавека, жывёлы’ (
Лу́па 2, лу́пы ’губа, губавыя грыбы, Polyporaceae’ (
*Лу́па 3, лу́пы ’вочы’, лупачы́ ’тс’ (
Лу́па 4 ’яечня, непадкалочаная мукой’ (
Лу́па 5 ’павелічальнае дваякавыгнутае шкло ў аправе’ (
Лупа́ ’адходы пры ачыстцы зерня і інш. збожжавых’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)