Мал ’назва вала чорнай поўсці’ (КЭС, лаг.). Відавочна, вельмі старая рэліктавая назва — параўн. і.-е. адпаведнікі лексемы малы́ (гл.). Не звязана з балг. мал ’скаціна’, ’маёмасць’, ’багацце’, ’частка спадчыны’, серб.-харв. ма̑л, алб. mall, арум. mal ’маёмасць’, якія з араб. mal ’тс’ (БЕР, 3, 624).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замалы́ разг. малова́т, сли́шком мал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

золотни́к​I (мера веса) уст. залатні́к, -ка́ м.;

◊

мал золотни́к, да до́рог погов. малы́ залатні́к, ды дарагі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залатні́к I, -ка́ м., тех. золотни́к

залатні́к II, -ка́ м., уст. (мера веса) золотни́к;

◊ малы́ з., ды дарагі́ — погов. мал золотни́к, да до́рог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вярэ́ма ’лазняк’ (слуц., Мал.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кно́хці ’кіпцюры, пазногці’ (Мал.). Да ногаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нільжа́ ’нельга, няма магчымасці’ (Мал.). Гл. нельга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вайту́ўна ’дачка войта’ (Мал.). З польск. wojtówna ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квахта́ць ’квактаць’ (ТСБМ, Мал.) (гл. квактаць), ’квакаць’ (Сл. паўн.-зах.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Непрыя́цель ’вораг’ (Нас., Гарэц., Мал., Сл. ПЗБ, ТСБМ). Гл. прыя́цель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)