пасячы́ся, ‑сячэцца; ‑сякуцца; пр. пасекся, ‑секлася; зак.
1. Рассячыся на кавалкі, падрабніцца. Бацвінне лёгка пасеклася.
2. Стаўшы сухім, расшчапіцца і абламацца на канцах (пра валасы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чыта́цца
1. sich lésen* (lássen*);
кні́га чыта́ецца лёгка das Buch líest sich leicht;
2. зал. стан (vór)gelésen wérden; гл тс чытаць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
касі́цца 1, косіцца; незак.
1. Паддавацца скошванню. Канюшына была радкаватая, касілася лёгка.
2. безас. Пра наяўнасць жадання або магчымасці касіць. З расой лёгка косіцца. □ Так мне лёгка і весела косіцца, У руках я не чую касы. Свірка.
3. Зал. да касіць 1.
касі́цца 2, кашуся, косішся, косіцца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца касым (у 1 знач.); крывіцца. Сцяна косіцца. Вокны косяцца.
2. Глядзець не прама, а скоса, убок. Нерашуча ступаючы за Маяй,.. [Чудзін] з жахам касіўся на свой шынель. Карпюк.
3. перан. Адносіцца неадабральна, недаверліва да каго‑н., злавацца. Марына ж не касілася на .. [Пракопа], не абыходзіла бокам. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Стра́ўнік ‘орган стрававання чалавека і жывёл’ (ТСБМ, Інстр. 1). Наватвор ад стра́ўны ‘стрававальны’ (Ласт.) у выніку семантычнай кандэнсацыі з *страўны жалудак, гл. жалу́дак (Гарэц.), параўн. польск. strawny żołądek ‘які лёгка страўляе ежу’ (Варш. сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mixer [ˈmɪksə] n.
1. мі́ксер
2. безалкаго́льны напо́й для прыгатава́ння кактэ́йля
3. :
♦ a good/bad mixer чалаве́к, які́ лёгка/ця́жка сыхо́дзіцца з людзьмі́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
spíelend
adv лёгка, гулцючы, ама́ль што жа́ртам
etw. ~ lérnen — вучы́цца чаму́-н. без асаблі́вых намага́нняў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
geläufig
1.
a ужыва́льны, прывы́чны
2.
adv бе́гла, свабо́дна, лёгка (размаўляць на якой-н. мове)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
валя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.
1. Лежачы, пераварочвацца з боку на бок.
В. ў пяску.
2. Ляжаць, нічога не робячы, нядбайна разваліўшыся (разм.).
В. на канапе.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ляжаць у беспарадку, бязладна, як папала, не на месцы (разм.).
На падлозе валяецца ручнік.
◊
На дарозе не валяецца — дарма, лёгка не дастаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
лі́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., лье́цца і ліе́цца; ліўся, ліла́ся, -ло́ся; ліся; незак.
1. Цячы струменем.
Вада льецца з крана.
2. перан. Распаўсюджвацца ў паветры (пра святло, пах і пад.).
3. перан. Лёгка і свабодна цячы (пра мову, гутарку і пад.); плаўна разносіцца, раздавацца (пра гукі і пад.).
Льецца гаворка.
Лілася песня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
размо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж.
1. Слоўны абмен з кім-н. звесткамі, думкамі; гутарка.
Завесці размову з сябрам.
Р. па тэлефоне.
2. мн. Чуткі, абгаворы, плёткі.
Пра хлопца хадзіла многа размоў па вёсцы.
3. Мова, гаворка, вымаўленне (разм.).
Па размове лёгка вызначыць, адкуль чалавек родам.
|| прым. размо́ўны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Размоўная інтанацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)