прызвыча́іцца (да каго, чаго і с інф.) сов.
1. (приобрести привычку) привы́кнуть (к кому, чему и с инф.), приучи́ться (к чему и с инф.);
п. рабі́ць усё само́му — привы́кнуть (приучи́ться) де́лать всё самому́;
2. привы́кнуть (к кому, чему), свы́кнуться (с кем, чем);
3. (на новом месте, в новой среде) осво́иться, прижи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пятля́ ж., в разн. знач. пе́тля;
зашмаргну́ць ~лю́ — затяну́ть пе́тлю;
апіса́ць ~лю́ — ав. описа́ть пе́тлю;
рабі́ць ~лю́ — ав. де́лать пе́тлю;
пе́тлі зае́чых слядо́ў — пе́тли за́ячьих следо́в;
○ мёртвая п. — ав. мёртвая пе́тля;
◊ хоць у ~лю́ лезь — хоть в пе́тлю лезь;
шука́ць ~лі́ на шы́ю — лезть в пе́тлю; иска́ть пе́тлю на ше́ю
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zaniechać
зак. czego адмовіцца ад чаго; перастаць што рабіць; спыніць што; пакінуць што;
zaniechać pracy — перастаць працаваць;
zaniechać palenia — перастаць курыць; кінуць паліць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dureń
dur|eń
м. разм., пагард. дурань, дуравей, дурніла, прытырак, таўкач, тумак;
robić z kogo ~nia — рабіць з каго дурня; дурыць, марачыць, абдурваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
blur2 [blɜ:] v.
1. рабі́ць цьмя́ным, затума́ньваць;
The mist blurred the top оf the hill. За туманам схавалася вяршыня гары.
2. зацьмява́ць;
Her eyes blurred with tears. Слёзы заслалі ёй вочы.
3. сціра́ць, згла́джваць;
blur (out) distinctions сціра́ць адро́зненні
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
offend [əˈfend] v.
1. кры́ўдзіць;
I didn’t mean to offend you. Я не хацеў цябе пакрыўдзіць.
2. зневажа́ць (пачуцці), выкліка́ць агі́ду;
offend the eye/the ear зневажа́ць зрок/слых
3. fml (against) паруша́ць (закон, правіла і да т.п.); рабі́ць злачы́нства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
honour1 [ˈɒnə] n.
1. го́нар;
the guest of honour ганаро́вы госць;
a man of honour шляхе́тны чалаве́к
2. pl. honours ушанава́нні;
the New Year’s honours list спіс ушанава́ных на Но́вы год
3. pl. honours адзна́ка (вышэ́йшая);
honours degree дыпло́м з адзна́кай, «чырво́ны дыпло́м»
4. сла́ва, паша́на;
His/Her/Your Honour Яго́/Яе́/Ва́ша вялі́касць
♦
do smb. an honour fml рабі́ць го́нар, рабі́ць ла́ску;
do the honours прыма́ць гасце́й;
in honour of smb./smth. у знак пава́гі да каго́-н./чаго́-н.; у го́нар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Абла́ва ’аблава (пры паляванні)’ (БРС, Бяльк., Маш., Яруш., Шпіл., КСТ); рус. облава, укр. облава, ст.-рус. облава, польск. obława. Агульнавядомае тлумачэнне да лоў, лавіць гл. Брандт, РФВ, 23, 94, які супраць тлумачэння Міклашыча, 218–219, с.-в.-ням. abelauf ’месца, дзе знаходзіцца затраўлены звер’. Больш верагодна < цюрк. (ст.-цюрк. avla Др. Тюрк., 70) (Дабрадомаў, вусн. паведамл.). Гл. таксама ab abla ’рабіць аблаву на звяроў’ (Др. Тюрк., 3). Параўн. Расянен, 1; Севарцян, 1, 63–64.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вытвара́ць ’вырабляць штукі, свавольнічаць’ (БРС, Нас., Касп., Шат., Бяльк., Янк. III, Мядзв.). Рус. вытворя́ть, укр. витворя́ти ’тс’. Утворан як форма незакончанага трывання дзеяслова вы́тварыць, які ад тварыць (параўн. польск. wytworzyć ’зрабіць, стварыць’) (гл. Шанскі, 1, В, 235). Семантычны зрух ’тварыць’ > ’рабіць што-небудзь незвычайнае’ атрымаўся, відавочна, не пры пераходзе ў прастамоўна-аргатычнае асяроддзе ўжывання (Шанскі, там жа), а з’явіўся вынікам эліпса словазлучэння вытвараць штукі, свавольства, дзе дзеяслоў выступае ў сваім прамым значэнні.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зара́д ’пэўная колькасць выбуховага рэчыва ці электрычнасці’. Рус., укр., балг. (< рус.) заря́д ’тс’. Ст.-рус. зарядъ ’умова’, ’колькасць дробу для выстралу’ (XVII ст.). Утворана як бязафіксны назоўнік ад зарядити ’закласці боепрыпас’ (XVII ст.), прэфіксальнага дзеяслова, ад ст.-рус. рядити ’рабіць, рыхтаваць, кіраваць’ < рядъ, гл. рад. Шанскі, 2, З, 61. Словы гэтай мадэлі ў іншых слав. мовах маюць іншыя значэнні, напр. польск. zarząd ’кіраўніцтва’, славен. záred ’парыў; маладняк’, што зыходзяць з таго ж прасл. rędъ.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)