страявы́ вайск Trúppen-; Exerzíer-;

страявы́ афіцэ́р Trúppenoffízier m -s, -e, Fróntoffízier m;

страява́я слу́жба Trúppendienst m -es;

страява́я ча́стка táktischer Trúppenteil;

страявы́я заня́ткі Exerzíerausbildung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

intelligence

[ɪnˈtelɪdʒəns]

n.

1) ро́зум -у m.; ке́млівасьць, інтэліге́нтнасьць f.

2) ве́стка, інфарма́цыя f.

3) выве́дная слу́жба, выве́дка, разьве́дка f.

intelligence agent — выве́дны а́гент, выве́днік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

-ба суфікс, вядомы ва ўсіх слав. мовах. Праслав. ‑ьba (суфікс, які ўтвараў nomina actionis ад дзеясловаў на ‑iti‑, ‑ěti): параўн. бел. варажба, ганьба, служба, хадзьба і г. д. Гл. Мейе, Études, II, 271–275; Остэн–Закен, IF, 26, 307–324; Вондрак, Vergl. Gr., І, 604–605; Атрэмбскі, LP, 3, 170–173. Пытанне аб паходжанні ‑ьba (іменны ці дзеяслоўны суфікс) спрэчнае. Пра ‑ба ў бел. мове падрабязна гл. Вярхоў, Бел. лінгв. зб., 164–173.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Engagement

[ãgaʒə'mã:]

m -s, -s

1) прызначэ́нне [запрашэ́нне] на рабо́ту; тэатр. ангажэме́нт

2) слу́жба, ме́сца, паса́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вайско́вы

1. (які мае дачыненне да войска) Trúppen-;

вайско́вая часць Trúppenteil m -(e)s, -e;

2. (ваенны) Militär-, militärisch;

вайско́вая слу́жба Wéhrdienst m -es, Militärdienst m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

патру́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да патруля. Патрульная служба. Патрульны абход. // Які выконвае абавязкі патруля, знаходзіцца ў патрулі. Патрульны самалёт. Патрульны салдат. □ Непадалёк, за эстакадай прайшло ваеннае патрульнае судна берагавой аховы. Лынькоў. // у знач. наз. патру́льны, ‑ага, м. Пра чалавека. З жыта выйшаў патрульны: — Адкуль? — У мяне ён пытае, — З Мінска... Куляшоў. Па насыпе прайшла паволі група патрульных. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дазору, прызначаны для дазору. Дазорная служба. Дазорная вышка. Дазорны атрад.

2. у знач. наз. дазо́рны, ‑ага, м. Тое, што і дазорац (у 2 знач.). Драмалі партызаны, то лежачы па адным, то па некалькі чалавек разам, а наперадзе бязгучна хадзілі ўздоўж рэчкі дазорныя. Галавач. Глядзі, дазорны, пільнымі вачыма, Даль аглядай трывожную як след. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’яўля́цца несов.

1. в разн. знач. явля́ться; (начинать существовать, возникать — ещё) появля́ться, рожда́ться;

2. (показываться) появля́ться;

1, 2 см. з’яві́цца;

3. (быть чем-л.) явля́ться; представля́ть (собо́й); служи́ть;

слу́жба ў а́рміі ~ля́ецца пачэ́сным абавя́зкам грамадзя́н — слу́жба в а́рмии явля́ется почётной обя́занностью гра́ждан;

ён ~ля́ецца ўвасабле́ннем дабраты́ — он представля́ет (собо́й) воплоще́ние доброты́;

пе́ршы раздзе́л ~ля́ецца ўсту́пам — пе́рвый разде́л явля́ется (слу́жит) вступле́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

łączność

łącznoś|ć

ж.

1. сувязь; кантакт;

nawiązanie ~ci — усталяванне (наладжванне) сувязі;

2. сувязь; служба сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

emigracyjny

эміграцыйны;

rząd emigracyjny — эміграцыйны ўрад; урад у выгнанні;

urząd emigracyjny — эміграцыйны аддзел (эміграцыйная служба, установа)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)