obowiązek, ~ku

obowiąz|ek

м.

1. абавязак;

~ek względem dzieci — абавязак у адносінах да дзяцей, абавязак перад дзецьмі;

poczuwać się do ~ku — адчуваць сябе абавязаным;

~ek służby wojskowej — воінскі абавязак;

włożyć na kogo ~ek — ускласці на каго абавязак;

2. ~ki мн. абавязкі; пасада;

pełniący ~ki prezesa — выканаўца абавязкаў старшыні;

3. разм. служба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)