obowiązek, ~ku
obowiąz|ek
м.
1. абавязак;
~ek względem dzieci — абавязак у адносінах да дзяцей, абавязак перад дзецьмі;
poczuwać się do ~ku — адчуваць сябе абавязаным;
~ek służby wojskowej — воінскі абавязак;
włożyć na kogo ~ek — ускласці на каго абавязак;
2. ~ki мн. абавязкі; пасада;
pełniący ~ki prezesa — выканаўца абавязкаў старшыні;
3. разм. служба
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)