Прыпы́нак, прыпу́нок ’месца спынення транспарту’ (Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Др.-Падб., ТСБМ, ТС), прыпы́н ’прыстанішча’ (Ласт.), прыпу́н ’прытулак, прыстанішча’; ’перапынак’ (ТС), прыпы́ніска ’прыстанак’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Дэрываты з рознымі суфіксамі ад прыпыні́ць (гл.), параўн. укр. припи́н, при́пинка ’перапынак, затрымка; прыпынак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лапату́ха 1, лыпату́ха ’зазубіны (пашкоджанне ляза), карабатае месца на лязе касы, нераўнамерна адцягнутае ў час кляпання’ (Жд. I, Янк. II, Сцяшк., Мат. Маг., Мат. Гом., Смул., Шат.; лунін., Мат. ЛАБНГ, Сл. паўн.-зах., Бяльк.), ’перабітае месца на касе пры кляпанні, якое лапоча пры вастрэнні касы’ (КЭС, лаг.). Беларускае. На першы погляд, здавалася б, паходзіць ад лапатаць, якое ад лопат < гукапераймальнае прасл. lopotъ (параўн. народнае тлумачэнне аб «лапатанні» перабітага месца), аднак, калі прыняць да ўвагі лінгвагеаграфічнае пашырэнне гэтай лексемы і яе дыялектных сінонімаў (Мат. ЛАБНГ, адказ на пыт. 423), можна меркаваць, што лапатуха — балтызм са слав. суф. ‑uxa, параўн. літ. lãpatas ’акравак, абрэзак’, ’абадранец’, якое з lãpas ’ліст’ (Фрэнкель, 340). Аналагічна карэліц., нясв., ц.-палес. лапаце́нь, дзятл. ло́пот (Мат. ЛАБНГ), гродз. лопат (Сцяшк.), лапаток, вільн. лапату́н (Сл. паўн.-зах.) і ўтварэнні з коранем лоп‑ (< lãpas ’ліст’): віц. лопаўка (< лопаць ’трэскацца’), лопухі ’лапатуха’. Матывацыя: перабітае пры няўмелым кляпанні месца на вастрыі касы падобна да лісточкаў і да іх пад. Таму ў выніку пераносу значэння ўзніклі палес. рыба, шчупа, шчучка, цыцкі, жабка (Мат. ЛАБНГ). Беласт. клопат — кантамінаваная назва з кляпаць (гл.) і лопат (гл.).

Лапату́ха 2, лыпату́ха, лопоту́ха ’балбатуха, гаваркая жанчына’ (ТСБМ, Касп., ТС, Бяльк., Шат., Мат. Гом., КЭС, лаг.; міёр., З нар. сл.; гродз., Сл. паўн.-зах.), ’балабон, званок, які прывязваўся каровам на шыю’ (Бяльк.). Да лапата́ць 1 (гл.). Аб суф. ‑ух‑а гл. Сцяцко, Афікс. наз., 71.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

there

[ðer]

1.

adv.

1) там, та́мака

Sit there — Сядзі́ там

2) туды́

Go there at once — За́раз жа ідзі́ туды́

3) тут, у гэ́тым

You are mistaken there — Тут вы памыля́цеся

4) (з is, are) ёсьць, тут ёсьць

There are three new houses on our street — На на́шай ву́ліцы ёсьць тры но́выя дамы́

is there a bus stop near here? — Ці ёсьць тут блі́зка аўто́бусны прыпы́нак?

5) вось

There he goes — Вось ён ідзе́

There he goes again — Ён зноў пачына́е то́е са́мае

2.

n.

то́е ме́сца

from there — адту́ль, ад таго́ ме́сца

up to there — да таго́ ме́сца

3.

interj.

ну!

There, there! Don’t cry — Ну, ну! Ня плач

•

- all there

- Here you are!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

curiosity

[,kjuriˈɑ:səti]

n., pl. -ties

1) ціка́ўнасьць f.

2) дапы́тлівасьць, дасу́жасьць f.

3) дзі́ўная або́ рэ́дкая рэч; дзі́ва n., наві́нка f.

4) дзі́ўнасьць, ціка́васьць f.; незвыча́йнасьць, рэ́дкаснасьць f.

the curiosity of the place — незвыча́йнасьць ме́сца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unity [ˈju:nəti] n.

1. адзі́нства;

unity of purpose адзі́нства мэ́ты;

The picture lacks unity. У карціне няма адзінства.

2. math. адзі́нка

3. гармо́нія; зго́да; згуртава́насць;

live together in unity жыць у зго́дзе;

national unity нацыяна́льная е́днасць

4. pl. the unities пра́вілы адзі́нства ча́су, ме́сца і дзе́яння (у класічнай драме)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entrance​1 [ˈentrəns] n.

1. (to) увахо́д (у памяшканне або іншае месца); уе́зд;

the entrance to the cave увахо́д у пячо́ру

2. (of) увахо́д (каго-н.), з’яўле́нне;

make one’s entrance увайсці́, з’яві́цца;

entrance is free увахо́д бяспла́тны

3. паступле́нне;

entrance examinations усту́пныя экза́мены/іспы́ты;

an entrance fee усту́пны ўзнос/унёсак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

facility [fəˈsɪləti] n.

1. pl. facilities; абсталява́нне; збудава́нні; выго́ды; спрыя́льныя ўмо́вы;

sport facilities спарты́ўныя збудава́нні;

leisure facilities умо́вы для адпачы́нку

2. (for) здо́льнасць, зда́тнасць;

her facility for languages яе́ здо́льнасць да моў

3. асо́бная магчы́масць (прылады механізма, абслугоўвання);

a facility for spelling checking аўтаматы́чны карэ́ктар

4. памяшка́нне, ме́сца (пэўнага прызначэння)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

book​2 [bʊk] v.

1. зака́зваць біле́т (у тэатр, на самалёт і да т.п.); брані́раваць ме́сца (у гатэлі, рэстаране і да т.п.)

2. запраша́ць, ангажава́ць (спевака, лектара на пэўную дату)

3. infml уно́сіць каго́-н. у спіс за парушэ́нне пра́вілаў, зако́наў

book in [ˌbʊkˈɪn] phr. v. BrE зарэгістрава́цца (у гатэлі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. звальваць — зваліць ​1 (у 3, 5 знач.).

2. Беспарадкава накіданая куча чаго‑н. Аднаго разу Міхальчук ішоў каля РТС і ў звалцы старога жалеза заўважыў тры іржавыя карпусы ад жняярак. Карпюк.

3. Месца, куды звозяць, выкідваюць смецце, непрыгодныя рэчы. Гарадская звалка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыха́рства, ‑а, н.

1. Пражыванне на якім‑н. месцы. Гэта была вялікая радасць — мець сталае месца жыхарства, дзе можна абжыцца. Лупсякоў.

2. зб. Жыхары, насельніцтва. Адным ск вам, жыхарства гэтай вёскі выяўляла сабою праўдзівых дзяцей лесу, якія як бы зусім яшчэ нядаўна асталяваліся тут і толькі што пераходзілі ад адн[ой] формы жыцця да другой. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)