1) паса́да,
2) устано́ва; упраўле́нне; ве́дамства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
1) паса́да,
2) устано́ва; упраўле́нне; ве́дамства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трывожны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да трывогі (у 1 знач.), поўны трывогі, неспакою, хвалявання.
2. Схільны да трывогі, неспакойны (пра чалавека).
3. Небяспечны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тра́нспарт
1. (перавозка) Transpórt
во́дны тра́нспарт Wássertransport;
рачны́ і марскі́ тра́нспарт Bínnen- und Séeschifffahrt
паве́траны тра́нспарт Lúfttransport
аўтамабі́льны тра́нспарт Kráftwagenverkehr
гужавы́ тра́нспарт Wágentransport
2. (партыя грузаў
3.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
месца1 назоўнік | ніякі род
Прастора, якая занята або можа быць занята кім-, чым-н., дзе што-н. адбываецца або размяшчаецца.
Участак на зямной паверхні, мясцовасць.
Становішча, якое займае хто-н. (у спорце, грамадскім жыцці, навуцы і пад.).
Урывак, частка літаратурнага, мастацкага або музычнага твора.
Адзін прадмет багажу.
Фразеалагізмы:
|| памяншальная форма: месцейка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дарожны, пуцявы;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
office
1. о́фіс, канто́ра, канцыля́рыя;
an editorial office рэда́кцыя;
an enquiry office бюро́ даве́дак;
a lost property office бюро́ знахо́дак;
in office hours у прыёмныя гадзі́ны, у гадзі́ны пра́цы ўстано́вы;
2. о́фіс, службо́вае памяшка́нне, кабіне́т;
a private office асабі́сты кабіне́т
3. міністэ́рства, ве́дамства; упраўле́нне, аддзе́л;
the Foreign Office Міністэ́рства заме́жных спраў;
the Home Office Міністэ́рства ўну́траных спраў
4. паса́да,
a term of office тэ́рмін паўнамо́цтваў;
take office заня́ць паса́ду; прыхо́дзіць да ўла́ды;
hold office займа́ць пост/паса́ду;
leave office ісці́ ў адста́ўку
♦
through
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
1. дзейны; актыўны; чынны;
2. дзеючы; які працуе;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
1) канцыля́рыя
2) кабінэ́т, о́фіс -а
3) паса́да
4) зада́ньне
5) паслу́га
6) царко́ўная
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Слуга́ ‘чалавек для асабістых паслуг, прыслужнік’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)