слу́жба ж
1. Díenst m -es; Amt n -es (пасада); Díenststelle f -, -n, Büró n -s, -s (месца службы);
дзяржа́ўная слу́жба Stáatsdienst m -es;
вайско́вая слу́жба Wéhrdienst m, Militärdienst m;
быць на вайско́вай слу́жбе bei der Armée [beim Militär] sein;
прыда́тны да слу́жбы вайск wéhrdiensttauglich, díensttauglich;
узя́ць на слу́жбу ánstellen vt, in Dienst néhmen*; engagíeren [ãgɑ´ʒi:-] vt;
паступі́ць на слу́жбу in (den) Dienst tréten* (да каго-н bei D); éine Stélle ánnehmen* [ántreten*];
быць на слу́жбе im Dienst sein;
не́сці слу́жбу den Dienst verséhen*;
пайсці́ са слу́жбы den Dienst quittíeren; ábdanken vi;
2. (сфера працы, установа):
слу́жба інфарма́цыі Informatiónsdienst m, Informatiónsstelle f;
даро́жная слу́жба Stráßendienst m;
слу́жба забеспячэ́ння вайск Versórgungsdienst m;
слу́жба су́вязі Post- und Férnmeldedienst m; вайск Náchrichtenwesen n -s;
3. царк Góttesdienst m; Mésse f -, -n (у католікаў);
саслужы́ць каму-н слу́жбу j-m (D) éinen Dienst erwéisen* [léisten];
паста́віць што-н на слу́жбу etw. díenstbar máchen, etwas in (den) Dienst stéllen;
паво́дле абавя́зку слу́жбы díenstlich;
◊ я прашу́ цябе́ не ў слу́жбу, а ў дру́жбу! ich bítte dich um éinen Fréundschaftsdienst