Dog’s hair bristled — Шэрсьць у саба́кі ста́ла ду́бам (натапы́рылася)
The dog bristled — Саба́ка ашчаці́ніўся
2) выка́зваць злосьць, раздражне́ньне
3.
v.t.
1) пакрыва́ць шчаці́ньнем
2) тапы́рыць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ска́рдзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.
1.Выказваць скаргу (у 1 знач.), незадавальненне. Ды яшчэ збіраліся пажылыя дзядзькі: скардзіліся адзін аднаму на свой лёс, расказвалі дзіўныя гісторыі, каб забыць хоць на час пра сваё шэрае жыццё.Шахавец.Не раз і старыя .. скардзіліся на нявестку.Васілевіч.Ля каменя ўпала Цярплівая маці ў знямозе, У роспачы скардзіцца стала Знаёмай дарозе.Куляшоў.Прыходзіць і прыязджае ў бальніцу многа людзей, што скардзяцца найбольш на боль галавы.Пестрак.
2. Падаваць, прыносіць скаргу (у 2 знач.). Міхал Стальмаховіч прыходзіў у тыя дні ў сельсавет да Кастуся і Мікалая скардзіцца, што Мікуць хацеў стравіць яму сенажаць.Чорны.Але скардзіцца Ільюк не пайшоў: Шэметы ніколі не скардзіліся, самі разбіраліся са сваёю крыўдай.Лобан.
3.Разм. Даносіць, нагаворваць. «Сам вінаваты, а бяжыць скардзіцца».Шыловіч.— Ідзі, ідзі, скардзіся!.. Мала я дбаю, што ты пажалішся.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спачува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каму-чаму.
1. Адносіцца са спачуваннем, жалем да чыйго‑н. гора, няшчасця; выказваць спачуванне. Ганна Сяргееўна спачувала.. [бацьку] і падзяляла яго бацьк[а]ўскае гора.Няхай.Марынка адчувала, як глыбока перажывае гора малодшы брат, як ён любіць яе і спачувае ёй.Хадкевіч.
2. Адносіцца са спагадай да каго‑, чаго‑н.; спагадаць каму‑н. Гаманёк усяляк спачуваў моладзі, і Пранас Парэчкус быў ненавісны яму.Броўка.Тут мог даць рады толькі сапраўдны сябра, які б табе верыў, спачуваў, спагадаў.Сабаленка.
3. Добразычліва ставіцца да каго‑, чаго‑н.; ухваляць што‑н. Маці не спачувала імкненням бацькі і жыла адной гаспадаркай.Карпюк.Судакоў усміхнуўся і тым самым адказаў: абсалютна згодзен, спачуваю вам.Радкевіч.// Падтрымліваць якую‑н. дзейнасць, быць ідэйна блізкім да яе. Група «Папросту» спачувала рэвалюцыйна-вызваленчай барацьбе нацменшасцей панскай Польшчы.У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
nod1[nɒd]n. ківо́к (у знак згоды або прывітання);
give a nod ківа́ць галаво́й
♦
give smb./smth. the nodinfmlвыка́зваць адабрэ́нне каму́-н.; дава́ць зго́ду/дазво́л на што-н.;
The director gave my plan the nod. Дырэктар ухваліў мой план;
a nod is as good as a wink ≅ намёк зразуме́лы; до́ўга тлума́чыць не трэ́ба;
on the nodBrE, infml без фарма́льнасцей; без галасава́ння; па ўзае́мнай зго́дзе
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
couch
I[kaʊtʃ]1.
n.
1) кана́па f.
2) ло́гава n., ло́жак -ка m.
3) нара́f., ло́гава, бярло́га f.
4) пласт (фа́рбы, ля́ку)
2.
v.
1) ле́гчы, прыле́гчы на кана́пу
2) выклада́ць, выка́зваць
His thoughts were couched in beautiful language — Яго́ныя ду́мкі былі́ выкла́дзеныя прыго́жымі сло́вамі
3) прыто́йвацца, сядзе́ць у заса́дзе
II
пы́рнік -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прызвыча́іцца, ‑чаюся, ‑чаішся, ‑чаіцца; зак.
1. Прывыкнуць да чаго‑н. як да звычайнага, абавязковага. Часта .. [Манг] адлучаўся на некалькі дзён, і бацькі прызвычаіліся да гэтага і не пярэчылі.Маўр.Быстры, уладны і настойлівы, .. [Коля] заўсёды кіраваў іншымі і прызвычаіўся, каб яго паважалі і слухаліся.Мележ.[Цярэшка] прызвычаіўся да жыццёвага дабрабыту і не хацеў страціць яго.Мікуліч.// Адчуць сябе звычайна, нармальна ў якой‑н. абстаноўцы; асвойтацца, звыкнуцца. Ужо дні праз чатыры Віцька прызвычаіўся да работы.Паслядовіч.[Зіна] прызвычаілася да чужых людзей.Брыль.Пакрысе прызвычаіўшыся да цемры, Аўсееў стаў бачыць цьмяную лінію чыгункі.Быкаў.
2. Адчуць сімпатыю, прывязанасць да каго, чаго‑н. [Марыя:] Пажывуць далей-болей, паразумнеюць абое, прызвычаяцца адно да аднаго [дачка з мужам].Пальчэўскі.
3. Набыць навык да чаго‑н., прывучыцца рабіць што‑н. У апошні час .. [Чыжык] прызвычаіўся не выказваць сваіх адносін да людзей і навін.Лупсякоў.Ніякай працы .. [Лабановіч] не баіцца, бо змалку прызвычаіўся да яе...Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)