bristle

[ˈbrɪsəl]

1.

n.

1) шчаці́ньне n., шчэць f.

2) шту́чнае шчаці́ньне

a brush with nylon bristles — шчо́тка з нэйлёнавай шчаці́наю

2.

v.i.

1) ашчаці́ньвацца, натапы́рвацца, станаві́цца ду́бам

Dog’s hair bristled — Шэрсьць у саба́кі ста́ла ду́бам (натапы́рылася)

The dog bristled — Саба́ка ашчаці́ніўся

2) выка́зваць злосьць, раздражне́ньне

3.

v.t.

1) пакрыва́ць шчаці́ньнем

2) тапы́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)