civil
[ˈsɪvəl]adj.
1) грамадзя́нскі
civil liberties — грамадзя́нскія свабо́ды
2) грама́дзкі
3) ура́давы, дзяржа́ўны
civil servant — ура́давец дзяржа́ўнае адміністра́цыі
civil service — дзяржа́ўная слу́жба
4) цыві́льны, грамадзя́нскі (не царко́ўны, не вайско́вы)
5) цывілізава́ны
6) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны
civil person — ве́тлівы чалаве́к
•
- civil authorities
- civil law
- civil marriage
- civil rights
- civil society
- civil war
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
job
[dʒɑ:b]1.n.
1) рабо́та f., зада́ньне n.
2) пра́ца f.; паса́да, слу́жба f.
out of job — бяз пра́цы
2.adj.
зьдзе́льны (пра рабо́ту); наня́ты для выкана́ньня пэ́ўнае рабо́ты
3.v.t.
1) пераку́пліваць, перакупля́ць (тава́ры)
2) браць або́ дава́ць у на́ймы (каня́, воз)
4.v.i.
1) працава́ць нерэгуля́рна або́ зьдзе́льна
2) быць ма́клерам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
набажэнства, малебен, малебства, багамолле, богаслужэнне, служба, адправа / раніцай ці ў першай палавіне дня: абедня, імша, меса / увечары: вячэрня / з нагоды хрысцін, шлюбу, па нябожчыку: трэба / па нябожчыку: паніхіда
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ваенны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вайны, звязаны з вайной. Ваенныя падзеі, планы, дзеянні. Ваенная тайна. Ваенны час. Ваенны канфлікт. // Заснаваны на законах вайны. Ваеннае становішча. // Прызначаны для патрэб вайны. Ваенны завод. Ваенная тэхніка. Ваенная база.
2. Які мае адносіны да арміі, звязаны са службай у арміі. Ваенная прысяга. Ваенная служба. Ваенная справа. Ваеннае вучылішча. Ваеннае ведамства. Ваенны парад. Ваенная трывога. // Такі, як у арміі. На станцыю з.. ваеннай дакладнасцю прыбывалі санітарныя цягнікі. Карпаў. // Які ўласцівы ваеннаслужачаму, належыць яму. Ваенная выпраўка. Ваенная форма.
3. у знач. наз. ваенны, ‑ага, м. Ваеннаслужачы. А Даша, Даша-нявестка, сарамліва, і з нейкім наіўным здзіўленнем пазірала на ваеннага, быццам не давала сабе веры, што гэта той самы небарака Геня. Ракітны.
•••
Ваенны камунізм гл. камунізм.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлеграфны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тэлеграфа; прызначаны для тэлеграфа. Па правай руцэ ўздымалася высокая града гасцінца, па левай час ад часу блізка гулі тэлеграфныя слупы. Брыль. На стале аператыўнага дзяжурнага цікаў самалёты гадзіннік, а з суседняга пакоя ўрываўся нервовы, з частымі перапынкамі, стук тэлеграфнага ключа. Алешка. Новікаву часта даводзілася адносіць Леніну па кватэру тэлеграфныя стужкі парагавораў. Мяжэвіч. // Які займаецца перадачай паведамленняў на тэлеграфе. Тэлеграфная служба.
2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлеграфа; перададзены па талеграфе. Аднойчы на вялікай глыбіні акіяна адбылася аварыя — пашкоджанне кабеля тэлеграфнай сувязі. Матрунёнак. Гэта дні, калі .. [Рыгорка], па асабістаму тэлеграфнаму распараджэнню начальніка метэаралагічнай станцыі інжынера Пятра Захаравіча Лося, зусім самастойна выконваў важную навуковую работу. Краўчанка.
3. перан. Вельмі сціслы, падобны па паведамленне, перададзенае па тэлеграфе. Тэлеграфны стыль пісьма.
•••
Тэлеграфнае агенцтва гл. агенцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Fréundschaft
f -, -en дру́жба, сябро́ўства
~ hálten* — падтры́мліваць сябро́ўства
j-m die ~ kündigen — парва́ць сябро́ўства з кім-н.
aus ~ — па дру́жбе, па сябро́ўству
◊ ~ hin, ~ her! — дру́жба дру́жбай, а слу́жба слу́жбай
2) зборн. сябры́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wojskowy
I wojskow|y
вайсковы, ваенны;
służba ~a — вайсковая служба;
lekarz ~y — вайсковы ўрач (лекар);
attaché ~y — ваенны аташэ;
sąd ~y — трыбунал;
książeczka ~a — ваенны білет;
po ~emu — па-вайсковаму
II м.ваеннаслужачы, вайсковец
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прису́тствие ср.
1. прысу́тнасць, -ці ж., мн. нет;
в прису́тствии кого́-л. у прысу́тнасці каго́-не́будзь, пры кім-не́будзь;
в моём прису́тствии у маёй прысу́тнасці, пры мне;
2. (работа учреждения) уст. слу́жба, -бы ж.; рабо́та, -ты ж.;
3. (учреждение) уст. устано́ва, -вы ж.; (канцелярия) канцыля́рыя, -рыі ж.;
◊
прису́тствие ду́ха прысу́тнасць ду́ху.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
job [dʒɒb] n.
1. пра́ца, рабо́та, слу́жба;
a parttime job рабо́та на працягу́ то́лькі ча́сткі працо́ўнага дня або́ ты́дня;
a temporary/permanent job часо́вая/пастая́нная рабо́та;
be out of a job быць беспрацо́ўным;
change jobs мяня́ць ме́сца пра́цы;
get/find a job атрыма́ць/знайсці́ рабо́ту;
lose a job стра́ціць рабо́ту
2. апера́цыя (на камп’ютары)
♦
just the job BrE, infml якра́з то́е, што патрэ́бна;
The computer we got is just the job! Камп’ютар, што мы атрымалі, якраз тое, што патрэбна!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
спать несов., в разн. знач. спаць;
◊
спит и ви́дит спіць і сніць;
ла́вры спать не даю́т ла́ўры спаць не даю́ць;
спать ве́чным сном спаць ве́чным сном;
кто спит, (тот) не греши́т посл. хто спіць, той не грашы́ць;
солда́т спит — слу́жба идёт погов. ку́хар спіць, а булён кіпі́ць; ба́бка спіць, а гусе́й пасе́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)