lattice

[ˈlætəs]

1.

n.

1) се́тка f., кра́ты, кра́ткі pl., пераплёт -у m.

2) Chem. крышталі́чная рашо́тка

2.

v.t.

паста́віць се́тку, закры́ць се́ткай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

położyć

зак.

1. палажыць; пакласці;

2. паставіць;

położyć podpis — паставіць подпіс; падпісаць;

położyć głowę — скласці галаву; загінуць;

położyć nacisk — паставіць націск; акцэнтаваць;

położyć kres nadużyciom — пакласці канец злоўжыванням;

położyć sztukę (teatralną) разм. праваліць спектакль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гало́ўка, -і, ДМ -ло́ўцы, мн. -і, -ло́вак, ж.

1. гл. галава.

2. Шарападобны плод або прадаўгаватае суквецце раслін.

Г. канюшыны.

Г. лёну.

3. толькі мн. Пярэдняя частка саней.

Пакласці мяшок у галоўкі.

4. толькі мн. Пярэдняя частка ботаў, якая пакрывае пальцы і верхнюю частку ступні.

Паставіць у ботах новыя галоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кон, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца, дзе ставяцца фігуры, якія трэба выбіваць (пры гульні ў гарадкі, пікара і пад.), або месца, куды кладзецца стаўка ў азартных гульнях.

Начарціць к.

Паставіць грошы на к.

2. Адна партыя якой-н. гульні.

Згуляць адзін к.

◊

Ставіць на кон — рызыкаваць сваім жыццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыскрымінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., каго-што.

Абмежаваць (абмяжоўваць) у правах, паставіць (ставіць) у нераўнапраўнае становішча. Крытыкі-нацыяналісты .. дыскрымінавалі тых пісьменнікаў, якія сапраўды стаялі на платформе дыктатуры пралетарыяту. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нездавальня́юча

1. нареч. неудовлетвори́тельно;

вы́канаць зада́нне н. — вы́полнить зада́ние неудовлетвори́тельно;

2. в знач. сущ. неудовлетвори́тельно;

паста́віць студэ́нту н. — поста́вить студе́нту неудовлетвори́тельно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ква́сіць ’дабаўляць кіслаты ў страву’, ’паставіць кіснуць’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг.). Укр. квасити, рус. квасить, балг. квася ’тс’, серб.-харв. ква̏сити ’мачыць, увільгатняць’, польск. kwasić ’квасіць’, чэш. kvasiti, славац. kvasiť ’тс’ і інш. Прасл. kvasiti — каўзатыў да kysěti. Параўн. кіснуць (гл.), кіслы (гл.), квас (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пастаўні́к ’загародка для жывёлы ў полі’ (зах., паўн.-зах., маг., ДАБМ, к. 232; Сцяшк.; стаўбц., Прышч. дыс.; паст., Сл. ПЗБ). Да паставіць (жывёлу, скаціну) у загарадзе < ста́віць (гл.). Аб суфіксе ‑нік гл. Сцяцко, Афікс. наз., 55. Значэнне ’паша’ (бяроз., Сл. Брэс.) — вынік пераносу значэння па сумежнасці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

водвори́ть сов.

1. (на жительство) пасялі́ць; (поместить) змясці́ць; (поставить) паста́віць; (посадить) пасадзі́ць;

водвори́ть в дом пасялі́ць у дом;

водвори́ть в тюрьму́ пасадзі́ць у турму́;

водвори́ть на ме́сто паста́віць на ме́сца;

2. перен. (установить) устанаві́ць, наве́сці;

водвори́ть поря́док устанаві́ць (наве́сці) пара́дак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перако́с ​1, ‑у, м.

Стан паводле знач. дзеясл. перакошвацца ​1 — перакасіцца. Трэба было паставіць.. [прывод малатарні] так, каб не было перакосу. Чарнышэвіч.

перако́с ​2, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. перакасіць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)