увекаве́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

1. каго-што. Зрабіць навекі памятным, захаваць у памяці нашчадкаў. Увекавечыць памяць герояў. Увекавечыць падзеі ў творах мастацтва. □ Як мне выказаць шчыра Падзяку табе, Як аддзячыць за тое, Што ў момант суровы Для Купалы Прытулак знайшоў ты ў сябе І што ты ўвекавечыў Купалава слова? Аўрамчык.

2. што. Захаваць назаўсёды, навечна; садзейнічаць даўгавечнасці чаго‑н. [Нарыновіч:] — За мяжою, там які-небудзь Ракфелер ці Форд добра ведае, кім павінен быць яго пераемнік .. Выхоўвае ўласную падмену, каб увекавечыць сваю дынастыю. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чмуці́ць, чмучу, чмуціш, чмуціць; незак., каго-што.

Разм.

1. Уносіць беспарадак недарэчнымі, бязглуздымі паведамленнямі; дарэмна трывожыць. [Сцяпан:] — Аб’явіўся недалёка нейкі прапаведнік — баптыст ён там ці які чорт?.. Чмуціць народ, нас [камуністаў] называе антыхрыстамі і — чым хочаш... Пестрак.

2. Уводзіць у зман, дурыць галаву каму‑н. [Настаўнік:] — [Багатыры] чмуцяць вам галовы праз цэрквы і школы, што гэтак і павінна быць, палохаюць вас карамі ў пекле, каб вы былі паслушнымі і пакорнымі. Колас. [Маці:] — Ты чаго ж гэта, нягоднік, абняславіў дзяўчыну, а цяпер туляешся па завуголлю, другой галаву чмуціш? Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Буя́ць ’буйна расці; расці ў лісце, бацвінне, на націну, салому’ (БРС, Арх. Бяльк., слонім., КЭС, лаг., Інстр. I, Сцяшк. МГ, Гарэц., Жд., Інстр. III, Мат. Гродз., Янк. II, Янк. III), ’рыкаць (пра вала)’ (Арх. Бяльк., слонім.), ’гудзець; лётаць з гудзеннем’ (Сцяшк. МГ, Сцяц.), ’ярка гарэць’ (Гарэц.), ’лятаць, парыць’ (Гарэц.), ’буяніць, шалець’ (Сцяц., Бяльк., Булг.). Рус. буя́ть ’разрастацца’, укр. буя́ти ’буйна расці, разрастацца і г. д.’, польск. bujać, чэш. bujeti ’хутка, буйна расці’, серб.-харв. бу́јати ’буйна расці’, балг. буя́, буя́я ’тс’ і г. д. Прасл. *bujati ’тс’. Старая этымалогія (Міклашыч, Türk. El., 1, 268): запазычанне з цюрк. bujumak ’расці’ вельмі няпэўная. Звычайна лічыцца вытворным ад і.-е. кораня (базы) *bheu̯ā‑ ’быць, расці’ (гл. быць), Параўн. і такія і.-е. формы, як ст.-інд. bhū́yān ’большы, мацнейшы і да т. п.’ Сюды ж і вытворнае *bujьnъ ’бурны, буйны, пышны і г. д.’ Гл. Мейе, Études, 378, Траўтман, 40; Фасмер, 1, 234; Бернекер, 98; БЕР, 2, 96; Слаўскі, 1, 49.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыбы́ць, прыбыва́ць ’прыйсці, прыехаць, паступіць, быць дастаўленым (пра груз і пад.)’; ’павялічыцца, прыбавіцца (колькасна, у аб’ёме (напр., пра Месяц), велічыні і пад.); з’явіцца ў дадатак да чаго-небудзь; дабавіцца’ (ТСБМ, Бяльк., Сцяшк. МГ; карэліц., Сл. ПЗБ), прыбува́ць ’прыбаўляцца (пра ваду, вагу і інш.)’ (ТС). Сюды ж аддзеяслоўныя іменныя ўтварэнні, якія працягваюць семантыку дзеяслова: пры́быль ’прыбытак, даход’ (Ян.; астрав., Сл. ПЗБ), пры́буль ’тс’ (ТС), пры́быль ’паводка, разводдзе’, прыбыльны́: прыбыльна́я вада ’паводка’ (Ян.), прыбу́тка ’вада, якая прыбывае’, прыбутны́ ’паводкавы’ (ТС), прыбы́так, прыбу́ток ’прыбытак, даход; карысць, выгада; з’яўленне патомства’ (Нас., Ласт., Байк. і Некр., Бяльк.; ашм., беласт., Сл. ПЗБ, ТС), сюды ж таксама прыбы́тнік ’маладыя парасткі хваёвых дрэў’, прыбы́тныя дні ’першая і другая фазы Месяца’ (Сл. ПЗБ), пры́быш ’перасяленец з іншай мясцовасці’ (стаўб., Сл. ПЗБ), прыбыле́вец ’перасяленец’ (б.-каш., ЛА, 3), прыбу́лец ’прыезджы’ (ТС), прыбыўна́я вада́ ’паводка’ (Ян.). Узыходзіць да прасл. *pribyti, далей ітэратыўна-дуратыўны *pribyvati, якія, у сваю чаргу, ад *byti, *byvati (гл. быць) з кардынальнай зменай семантыкі зыходных дзеясловаў (пра апошняе гл. ЭССЯ, 3, 155, 157–158).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

meeting [ˈmi:tɪŋ] n.

1. сход;

hold a meeting право́дзіць сход;

attend a meeting прысу́тнічаць на схо́дзе;

be in/at a meeting быць на схо́дзе

2. сустрэ́ча;

I’ll never forget our first meeting. Ніколі не забуду нашу першую сустрэчу.

3. sport спабо́рніцтва, сустрэ́ча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

incline​2 [ɪnˈklaɪn] v.

1. fml схіля́ць; схіля́цца; нагіна́цца;

incline the head схіля́ць галаву́

2. : be inclined быць схі́льным; мець схі́льнасць;

I am inclined to believe her. Я схільны верыць ёй;

The boy is inclined to be lazy. Хлопец схільны да ляноты.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disagree [ˌdɪsəˈgri:] v.

1. спрача́цца; не згаджа́цца;

I disagree with you. Я з вамі не згодзен/не згодны.

2. супярэ́чыць, не адпавяда́ць

3. (with) шко́дзіць; быць шко́дным, выкліка́ць нястра́ўнасць (пра клімат, ежу);

This climate disagrees with me. Гэты клімат мне не падыходзіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

essence [ˈesns] n.

1. су́тнасць; і́снасць;

in essence па су́тнасці; на са́май спра́ве

2. эсэ́нцыя; экстра́кт

♦

be of the essence быць ве́льмі ва́жным, неабхо́дным;

In this situation their opinion is of the essence. У гэтай сітуацыі іх меркаванне вельмі важнае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

willing [ˈwɪlɪŋ] adj.

1. гато́вы; зго́дны;

be willing быць зго́дным (зрабіць што-н.);

willing or not хо́чаш не хо́чаш

2. добраахво́тны, дабраво́льны;

willing obedience свядо́мая дысцыплі́на

3. стара́нны;

lend a willing hand пада́ць руку́ дапамо́гі

♦

a willing horse руплі́вы працаўні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wire​1 [ˈwaɪə] n.

1. дрот; про́вад;

elastic wire спружы́на з дро́ту

2. infml тэлегра́ма

♦

a live wire жва́вы чалаве́к;

be on wires быць як на іго́лках/на шы́ле/на цвіка́х/на шпі́льках;

get one’s wires crossed infml пераблы́таць, няпра́вільна зразуме́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)