звя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Незак. да звязаць (у 1–8 і 10 знач.).
2. без дап. Мець вяжучыя ўласцівасці. Вапна звязвае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зрыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і без дап.
Разм. Вывергнуць цераз рот са страўніка частку нядаўна прынятай ежы (пераважна пра грудных дзяцей).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запро́с, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. запрасіць 1 (у 3 знач.).
2. Запытанне, запатрабаванне. Запросы, якія пасылаліся на адрас Акадэміі, засталіся без адказу. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гнюсі́ць, гнюшу, гнюсіш, гнюсіць; незак., каго-што і без дап.
Разм. Гадзіць, пэцкаць. — Адступіся, Салівон, — кажа ён, — не хочацца рук гнюсіць аб такую поскудзь. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гулю́шкі, ‑шак.
Абл. Гулянне, гулянка. Ні адно вясковае вяселле, хрэсьбіны і іншыя гулюшкі не абыходзіліся без таго, каб на іх Марцін не ўчыніў вэрхал. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бытапіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; незак., што і без дап.
Апісваць, паказваць быт. Пісьменнік .. непасрэдна адклікаўся на «поклічы жыцця», бытапісаў разнастайныя праяўленні новага грамадскага ладу. Перкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амя́глы, ‑ая, ‑ае.
Абл. Падсохлы, прывялы без вады ў гарачую пару. Нясцерпная гарачыня. Амяглую кветку лілея Раскрыла, як рот качаня, І, ледзьве трываючы, млее. Аўрамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
драселі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Спец. Зніжаць піск вадкасці, пары, газу пры працяканні праз звужаную адтуліну, вентыль і пад. без цеплаабмену са знешнім асяроддзем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ду́цца, дуюся, дуешся, дуецца; незак., на каго-што і без дап.
Разм. Злавацца, крыўдзіцца. І тут я заўважыў, што Міхаіл Мікалаевіч дуецца на мяне. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каце́льня, ‑і, ж.
Памяшканне, дзе знаходзяцца паравыя катлы. Яшчэ няма паравога ацяплення, водаправода, але хлопцы прыладзілі печкі .. і будуць пакуль што абыходзіцца без кацельні. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)