бяззлу́чнікавы, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — звязаны ў сінтаксічнае цэлае без дапамогі злучнікаў. Бяззлучнікавы сказ. Бяззлучнікавая сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)