псіханеўро́з, ‑у, м.

Спец. Захворванне цэнтральнай нервовай сістэмы без арганічнага яе пашкоджання (напрыклад, неўрастэнія). Траўматычны псіханеўроз.

[Ад грэч. psychē — душа і neuron — нерв.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)