напля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., чаго.
Разм. Ссячы, насячы ў вялікай колькасці, без разбору. Напляжыць лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)