прыхо́дзіцца
1. гл прыйсціся;
2. (па сваяцтве) verwándt sein;
яны́ прыхо́дзяцца мне сваяка́мі ich bin mit ihnen verwándt;
яна́ прыхо́дзіцца мне пляме́нніцай sie ist méine Níchte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перапа́сці сов.
1. в разн. знач. перепа́сть;
мне такса́ма крыху́ ~па́ла — мне то́же немного́ перепа́ло;
~па́лі дажджы́ — перепа́ли дожди́;
2. разг. (похудеть) отоща́ть, перепа́сть;
за час хваро́бы зусі́м перапа́ў — за вре́мя боле́зни совсе́м отоща́л (перепа́л)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
damn1 [dæm] n. infml праклён
♦
not care a damn infml наплява́ць;
I don’t give a damn. Мне начхаць;
damn all infml (а)нічо́га;
He left me damn all. Ён мне анічога не пакінуў.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прамя́ць, ‑мну, ‑мнеш, ‑мне; ‑мнём, ‑мняце; зак., што.
Разм. Размяць. Прамяць ногі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выбача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму, каму за што, на што і без дап.
1. Не караць за што-н., дараваць.
Выбачай мне за спазненне.
2. выбача́й(це). Ужыв. пры звароце да каго-н. (часам як пабочнае), калі просяць прабачэння за турботы, непрыемнасць і пад.
Выбачайце, тут я пагарачыўся.
|| зак. вы́бачыць, -чу, -чыш, -чыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
няду́жыцца безас у знач вык:
мне няду́жыцца ich fühle mich únwohl [nicht wohl]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зажада́цца безас разм:
мне ра́птам зажада́лася… ich bekám plötzlich [auf éimal] das Verlángen…
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Га́ріда ’дрэнь’ (Бяльк.). Кантэкст: «Гаріда ты, што ты мне сьвіньню пыдкладывыіш!» Відавочна, тое ж, што і рус. а́ред ’вельмі стары чалавек, стары скнара, буркун, злы чараўнік’, паходжанне якога спрэчнае (гл. Фасмер, 1, 85: магчыма, ад біблейскага імя Ίάρεδ; параўн. яшчэ Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 122) і якое ўжываецца і як лаянка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
асме́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.
Прыдаць каму‑н. смеласці, рашучасці, адвагі. Ты [гусляр] адважыўся мне на сляпы перакор Вызваняці сусветныя грэлі; Платы маю шмат я для такіх непакор, Хто сябе проці мне стаць асмеліў. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
únwohl
adv
mir ist ~, ich bin ~ — мне нездаро́віцца [нямо́жацца]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)