góttsjämmerlich
1.
a ва́рты жа́лю, убо́гі
2.
adv стра́шна, жахлі́ва
sich ~ fühlen — адчува́ць сябе́ зусі́м дрэ́нна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
штрых, ‑а, м.
1. Тонкая, кароткая лінія, рыска (малюнка, чарцяжа, партрэта, карціны і пад.). [Рамір] адбегся ад планшэта, .. шырока ўзмахнуў рукой; Вера ведала, што ён зрабіў першы штрых. Асіпенка.
2. перан. Асобны момант, характэрная рыса, падрабязнасць чаго‑н. Варты ўвагі і некаторыя штрыхі, што характарызуюць паасобныя асаблівасці даўніх народных звычаяў паўночнага Палесся. Ліс. Байку Крапівы жывіла жыццё, канкрэтная рэчаіснасць — яна давала не толькі тэмы, вобразы, але асобныя штрыхі, дэталі. Гілевіч.
[Ням. Strich.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
worthy
[ˈwɜ:rðI]
1.
adj.
1) го́дны, ва́рты
a worthy cause — ва́ртая намага́ньняў спра́ва
2) які́ заслуго́ўвае
2.
n.
славу́тасьць, выда́тнасьць f.
•
- worthy of
- worthy of praise
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Тускно́та ‘маркота, смутак, сум’ (Байк. і Некр., Адм.). Ранняе запазычанне з польск. tęsknota ‘туга, смутак, журба’, пра што сведчыць замена другаснага насавога на у (Булыка, Выбр. пр., 122) < *tъskn‑ota < *tъsknъ ‘смутны, журботны, тужлівы’, ‘варты жалю, мізэрны’ (гл. папярэдняе слова), што дало натуральным шляхам прыметнік ckny ‘тс’. Ст.-польск. tesknić sobie ‘быць у роспачы, засмучаным’, дзе пазней пад уздзеяннем ‑n‑ галосны гук ‑e‑ стаў насавым гукам > tęsknić (Борысь, 632), магчыма, было крыніцай ст.-бел. тескнети ‘тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Pfífferling
m -s, -e
1) бат. лісі́чка
2) разм. дро́бязь
◊ kéinen ~ wert sein — ≅ не ва́рты ні граша́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zaufanie
zaufani|e
н. давер;
godny ~a — варты даверу;
powiedzieć w ~u — сказаць па сакрэце;
mąż ~a — давераная асоба
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
подмётка ж.
1. (действие) падмята́нне, -ння ср.; см. подмета́тьI;
2. (часть подошвы) падно́сак, -ска м.;
◊
в подмётки не годи́тся падно́ска не ва́рты;
на ходу́ подмётки рвёт на хаду́ падно́скі адрыва́е.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
cheap [tʃi:p] adj.
1. та́нны, недарагі́
2. лёгкадасту́пны, які́ лёгка дастае́цца/дасяга́ецца;
a cheap victory лёгкая перамо́га
3. дрэ́нны, які́ нічога не ва́рты, нікчэ́мны
4. ні́зкі, по́длы, гане́бны;
a cheap trick зневажа́льны жарт
5. AmE скупы́
♦
on the cheap та́нна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Нічо́гі ’нядрэнны; дрэнны; слабы здароўем’ (Сл. ПЗБ), ’слабы, малавартасны (пра неадушаўлёныя прадметы), слабы здароўем (пра чалавека, жывёлу)’ (Янк. 1), ’дрэнны, кепскі, паганы, шкодны, шкадлівы; непрыдатны, няўдалы, благі, нікуды не варты; слабы, кволы’ (ТС), ’нікчэмны’ (Сцяшк. Сл.), ’прыгожы; слабы здароўем; нікудышны’ (Мат. Гом.), нычбгы, нычогый ’дрэнны, кепскі’ (бяроз., Шатал.), нічогій ’дрэнны, нікчэмны’ (Доўн.-Зап. ПП), укр. нічогий ’кепскаваты; ніштаваты’. Прыметнік ад нічога (гл.), семантыка пераважна адмоўнага плану на аснове ўсяго спектра значэнняў зыходнага слова, параўн. таксама вытворнае нічогбу́ка ’вельмі дрэнны чалавек’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дасто́йны разм
1. (варты чаго-н) wert; würdig;
дасто́йны ўва́гі bemérkenswert;
дасто́йны пахвалы́ lóbenswert;
дасто́йны перайма́ння náchahmenswert; náchahmungswürdig;
2. гл годны
2.дастрачы́ць
1. (закончыць шыць) fértig ábnähen, stéppen vt; das Nähen beénden;
2. (да якога-н месца) nähen bis (A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)