Verbum

адмо́ўны, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе адмаўленне. А. адказ. А. займеннік.

2. Дрэнны, варты асуджэння. А. персанаж у п’есе.

3. У матэматыцы: які ўяўляе сабой велічыню, узятую са знакам мінус, меншую за нуль. А. лік.

4. Суадносны з такім відам электрычнасці, матэрыяльныя часціцы якога з’яўляюцца электронамі (спец.). А. электрычны зарад.

5. Які паказвае на адсутнасць чаго-н., процілеглы чаканаму. А. вынік.

6. Неадабральны, асуджальны. А. водгук. Адмоўная рэцэнзія.

7. у знач. наз. адмо́ўнае, -ага. Тое, што характарызуецца адмоўнымі якасцямі; процілеглае дадатнаму. Бачыць ва ўсім толькі адмоўнае.

|| наз. адмо́ўнасць, -і, ж. (да 1, 2 і 4 знач.).