вітэры́т

[ад англ. W. Withering = прозвішча англ. мшералога (1741—1799)]

мінерал класа карбанатаў, вуглякіслы барый белага або жаўтаватага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гальвана-

[ад іт. L. Galvani = прозвішча іт. фізіка (1737—1798)]

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «гальванічны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гальваніза́цыя

[ад іт L Galvani = прозвішча іт. фізіка (1737—1798)]

выкарыстанне пастаяннага электрычнага току з тэхнічнай або медыцынскай мэтай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ге́кельфан

[ад ням. W. Heckel = прозвішча ням. музычнага майстра (1836—1909) + гр. phone = гук]

духавы музычны інструмент, барытонавы габой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

граміцыдзі́н

(ад дацк. Gram = прозвішча дацкага вучонага + лац. caedere = забіваць)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняецца пры лячэнні гнойных ран.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кардыеры́т

[ад фр. P. Cordier = прозвішча фр. геолага (1777—1861)]

мінерал класа сілікатаў, бясколерны або сіняга колеру, каштоўны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карнаты́т

[ад фр. A. Carnot = прозвішча фр. хіміка (1893—1920)]

мінерал класа фасфатаў ярка-жоўтага колеру; руда урану, ванадыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кюры́

[фр. Curie = прозвішча фр. фізікаў P. Curie (1859—1906) і M. Składowska-Curie (1867—1934)]

адзінка радыеактыўнасці рэчываў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эберты́сты

[ад фр. J. Hébert = прозвішча дзеяча Французскай рэвалюцыі (1757—1794)]

група левых якабінцаў, якія абаранялі інтарэсы гарадской беднаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

байко́т

[англ. boycott, ад С. Boycott = прозвішча адміністратара маёнтка (1832 — 1897) ]

1) спосаб палітычнай і эканамічнай барацьбы, калі спыняюцца адносіны з якой-н. асобай, арганізацыяй, дзяржавай (напр. аб’явіць б.);

2) перан. разрыў адносін з кім-н. як знак незадавальнення яго паводзінамі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)