про́звішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́звішча про́звішчы
Р. про́звішча про́звішчаў
про́звішч
Д. про́звішчу про́звішчам
В. про́звішча про́звішчы
Т. про́звішчам про́звішчамі
М. про́звішчы про́звішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

про́звішча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Спадчыннае сямейнае найменне, якое дадаецца да ўласнага асабістага імя.

Дзявочае п. (да замужжа).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́звішча ср. фами́лия ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́звішча, ‑а, н.

Найменне, агульнае для ўсёй сям’і, якое дзеці атрымліваюць звычайна па бацьку, а жонка па мужу. Запісаць прозвішча. Назваць сваё прозвішча. □ — Дазвольце быць знаёмым з вамі. Маё прозвішча — Шулевіч. Колас. Апошнім чытаў вершы сціплы на выгляд хлопец па прозвішчу Заранік. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́звішча н. Famli¦enname m -ns, -n, Nme m;

імя́ і про́звішча Vor- und Zname m;

дзяво́чае про́звішча Mädchenname m;

як Ва́ша про́звішча? wie hißen Sie?; wie ist Ihr Nme?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

анані́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Аўтар, які ўтойвае сваё прозвішча, а таксама літаратурны твор без указання прозвішча аўтара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бесфами́льный бяспро́звішчны, без про́звішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Насіць імя, прозвішча, мянушку; звацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

maiden name [ˈmeɪdnˌneɪm] n. дзяво́чае про́звішча (прозвішча да замужжа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анані́мны, -ая, -ае.

Без указання прозвішча аўтара.

Ананімнае пісьмо.

А. мастацкі твор.

|| наз. анані́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)