про́звішча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Спадчыннае сямейнае найменне, якое дадаецца да ўласнага асабістага імя.

Дзявочае п. (да замужжа).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

про́звішча ср. фами́лия ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

про́звішча, ‑а, н.

Найменне, агульнае для ўсёй сям’і, якое дзеці атрымліваюць звычайна па бацьку, а жонка па мужу. Запісаць прозвішча. Назваць сваё прозвішча. □ — Дазвольце быць знаёмым з вамі. Маё прозвішча — Шулевіч. Колас. Апошнім чытаў вершы сціплы на выгляд хлопец па прозвішчу Заранік. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́звішча н Famíli¦enname m -ns, -n, Náme m;

імя́ і про́звішча Vor- und Zúname m;

дзяво́чае про́звішча Mädchenname m;

як Ва́ша про́звішча? wie héißen Sie?; wie ist Ihr Náme?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

анані́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Аўтар, які ўтойвае сваё прозвішча, а таксама літаратурны твор без указання прозвішча аўтара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бесфами́льный бяспро́звішчны, без про́звішча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

празыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Насіць імя, прозвішча, мянушку; звацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

maiden name [ˈmeɪdnˌneɪm] n. дзяво́чае про́звішча (прозвішча да замужжа)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

анані́мны, -ая, -ае.

Без указання прозвішча аўтара.

Ананімнае пісьмо.

А. мастацкі твор.

|| наз. анані́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзяво́чы де́вичий, деви́ческий;

~чае про́звішча — де́вичья фами́лия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)