ільняны́ léinen-, Lein-; flächse(r)n, Flachs-;
ільняно́е валакно́ Fláchsfaser f -, -n;
ільняно́е палатно́ Léinwand f -, Léinen n -(e)s, -;
ільняно́га ко́леру (пра валасы) fláchsblond, héllblond, stróhblond;
з ільняны́мі валаса́мі fláchsköpfig
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Струпава́ты ‘у струпах, пакрыты струпамі’ (ТСБМ), струпова́ты, струпча́сты ‘ў глыбокіх трэшчынах’ (ТС), струпова́тый ‘няроўны, вузлаваты (палатно, ніткі)’ (Сл. Брэс., Уладз.), струплі́ва ‘няроўная, недастаткова вымешаная (пра гліну)’ (Вярэн.). Да струп 1 (гл.). Параўн. укр. струпки́й ‘аб дарозе — пакрыты замёрзлай граззю’, струпува́тий ‘струпаваты (аб дарозе)’, ‘шурпаты, у калдобінах’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ле́ндзіца, лэндыця, лэндыца, лындыця ’кліны пад пахамі ў кашулі’ (Сакал.), лендыцы, лэндвіцы ’тс’ (Тарн.). Відавочна, з лентица, параўн. ст.-рус. лентий, лентие ’шырокая стужка тканіны’, ’ручнік’, а таксама рус. ленда ’стужка’, якія са с.-грэч. λέντιον ’стужка льняной тканіны’ < нар.-лац. *lenteum, лац. linteum ’палатно’ (Фасмер, 2, 482).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
убялі́ць сов.
1. (хорошо) вы́белить;
у. палатно́ — (хорошо́) вы́белить холст;
2. (сделать сплошь белым) убели́ть;
і́ней ~лі́ў усе́ дрэ́вы — и́ней убели́л все дере́вья;
3. (запачкать чем-л. белым) вы́белить;
у. спі́ну ме́лам — вы́белить спи́ну ме́лом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
kreda
kred|a
ж.
1. крэйда, мел;
2. геал. мелавы перыяд;
biały jak ~a — белы як палатно;
na ~ę разм. у доўг
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Пеляна́, пелена́, піліна́ ’падол, пярэдні ніжні край кашулі’ (Федар. 1; Янк. 1; Маш.; Дзмітр.; навагр., Шн.; Сцяшк. Сл.), пе́ляна ’тс’ (ст.-дар., Нар. сл.), пе́ляна, пе́лянь, пе́лена́, пе́ліна, піляна́, пяляна́ ’прыпол’ (Мог. Маг.), ’падол у сарочцы, сукенцы’ (Сл. ПЗБ; мазыр., Мат. Гом.), ’палатно, якім кума пакрывала дзіця пры абрадзе’ (карм., Мат. Гом.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mounted
[ˈmaʊntəd]
adj.
1) ко́нны
mounted police — ко́нная палі́цыя
2) падрыхтава́ны
a mounted telescope — тэлеско́п, гато́вы для карыста́ньня
3) накле́ены на кардо́н або́ палатно́ (пра карці́ну)
4) аса́джаны, апра́ўлены
a mounted jewel — апра́ўлены кашто́ўны ка́мень
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
тканіна, матэрыял, матэрыя / ільняная: палатно, порт / канапляная: зрабніна (разм.) / фабрычнай вытворчасці: крамніна, крам (разм.); мануфактура (уст.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
То́ча 1 ’від палатна’ (Касп.), рус. то́ча, точина́, то́чиво ’ўсё, што выткана, палатно’. Утворана ад раннепраславянскага дзеяслова *tъktʼi (які папярэднічаў пазнейшаму *tъkati ’ткаць’, гл. Трубачоў, Ремесл. терм., 117) і суф. *‑ja (> *tъk‑ja).
То́ча 2 ’незамярзаючае месца на рацэ, прамыіна’ (ТС). З прасл. *tok‑ъ (ад *tekti ’цячы’) пры дапамозе суф. *‑ja (*tok‑ja).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
canvas
[ˈkænvəs]
1.
n.
1) парусі́на f.; брызэ́нт -у m.
2) ве́тразь -я m.; па́рус -а m
3) палатно́ n. (для малява́ньня)
4) ка́нва f. (для вышыва́ньня)
2.
v.t.
накрыва́ць парусі́наю
3.
adj.
палатня́ны, парусі́навы; брызэ́нтавы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)