1. Тое, што і шарачак. Палатно ды шарачок іншы раз былі лепш за крамніну.Сачанка.Богдан, як толькі ўбачыў Варанецкага, рухам плячэй паправіў пакінуты наапашкі картовы шарачок і пайшоў насустрач.Дуброўскі.
2.‑чка. Памянш.-ласк.да шарак (у 1 знач.); зайчык. Куляй вылецеў з кустоў малады шарачок і таксама шмыгнуў цераз дарогу.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)