code
[koʊd]
1.
n.
1) ко́дэкс -у m.
code of laws — збор зако́наў
civil code — цыві́льны ко́дэкс
criminal code — крыміна́льны ко́дэкс
2) код -у m., сыгналізацы́йная сыстэ́ма
the Morse code — код Мо́рзэ
3) шыфр -у m.; умо́ўныя знакі́
2.
v.t.
шыфрава́ць, перадава́ць ко́дам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
verschréiben
*
1.
vt
1) прапі́сваць (лекі)
2) перадава́ць у вало́данне (маёмасць)
3) выпі́сваць (кнігу і г.д.)
2.
(sich)
1) памылі́цца пры пісьме́, дапусці́ць апі́ску
2) даць пісьмо́вае абавяза́цельства; прада́цца (каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ра́дыё н
1. Rádio n -s, Funk m -(e)s; Fúnkwesen n -s; Rúndfunk m (радыёвяшчанне);
па ра́дыё im Rúndfunk;
перадава́ць па ра́дыё im Rúndfunk sénden [bríngen*]; fúnken vt;
што перадаю́ць па ра́дыё? was gibt es im Rádio;
берлі́нскае ра́дыё паведамля́е Rádio Berlín méldet;
няме́цкая мова па ра́дыё Deutsch im Rúndfunk;
2. разм (прыёмнік) Rádio n -s, -s; Rádioapparat m -(e)s, -e; Empfänger m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вучы́ць, вучу, вучыш, вучыць; незак.
1. каго. Перадаваць каму‑н. веды, навыкі, звычкі. Вучыць дзяцей чытаць і пісаць. Вучыць сына плаваць. Вучыць гаспадарыць. □ Саўка вучыць Фільку закідваць блешню. Жычка. // без дап. Быць настаўнікам, працаваць у школе.
2. што. Вывучаць, засвойваць, запамінаць. Вучыць урок. Вучыць верш на памяць. □ [Дзядзька Антось:] — Нясі, Косцік, кнігу, будзем вучыць літары. С. Александровіч.
3. каго. Навучаць, настаўляць; выхоўваць. Вучыць шанаваць старэйшых. □ — Не чапайся ты з імі, няхай іх, — вучыла Зося свайго хлопца. Брыль. [Вінке:] — Вучы ты дзяцей так, каб яны ўжо з маленства ненавідзелі вайну і тых, хто яе жадае. Шамякін. // Разм. Караць, біць. [Кароль:] — Знаць, табе не змагла маці розуму даць, Мала бацька вучыў пугаўём. Танк.
4. каго. Даваць адукацыю, магчымасць набыць прафесію. Вучыць сыноў у інстытуце.
5. з дадан. сказам. Абгрунтоўваць, развіваць якую‑н. тэорыю, думку, погляд і пад. Марксізм-ленінізм вучыць, што свядомасць чалавека ёсць прадукт яго грамадскага жыцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
oddawać
odda|wać
незак.
1. аддаваць; вяртаць; варочаць;
~wać życie za kogo/co — аддаваць жыццё за каго/што;
2. перадаваць;
przekład dobrze ~je sens oryginału — пераклад добра перадае сэнс арыгінала;
3. ванітаваць; рваць;
гл. oddać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
assign
[əˈsaɪn]
v.t.
1) назнача́ць, прызнача́ць
The judge assigned a day for the trial — Судзьдзя́ прызна́чыў дзень суду́
2) дава́ць, задава́ць
to assign homework — зада́ць ха́тнюю пра́цу
3) устанаўля́ць, выяўля́ць
No cause could be assigned to the fire — Не маглі́ вы́явіць прычы́ны пажа́ру
4) перадава́ць (маёмасьць, правы́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
воспроизводи́ть несов.
1. узнаўля́ць;
воспроизводи́ть капита́л узнаўля́ць капіта́л;
2. (воссоздавать в памяти) аднаўля́ць; (припоминать) прыпаміна́ць; (передавать) перадава́ць;
мы́сленно воспроизводи́ть собы́тия ю́ности у ду́мках аднаўля́ць падзе́і юна́цтва;
он тще́тно воспроизводи́л забы́тые черты́ лица́ ён ма́рна прыпаміна́ў забы́тыя ры́сы тва́ру;
перево́д хорошо́ воспроизво́дит дух оригина́ла перакла́д до́бра перадае́ дух арыгіна́ла;
3. (репродуцировать) рэпрадуктава́ць; (копировать) капі́рава́ць; (перепечатывать) перадруко́ўваць; (излагать) выклада́ць, перака́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
трагі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да трагедыі (у 1 знач.), уласцівы ёй. Трагічны жанр. Трагічны сюжэт. Трагічная п’еса. // Які ляжыць у аснове трагедыі, які адлюстроўвае яе сутнасць. Трагічны канфлікт. / у знач. наз. трагі́чнае, ‑ага, н. Трагічнае не існуе адасоблена ад жыцця.
2. Уласцівы выканаўцам трагедыі, які здольны перадаваць моцныя пачуцці. Трагічны талент. // Разлічаны на эфект; тэатральны. Трагічны жэст. □ — Бяда, Максім Іванавіч! — трагічным голасам усклікнула [Волька], спрытна саскокваючы з воза. Васілевіч. [Акцёр] разводзіў рукамі і, пакорліва апусціўшы галаву, дэкламаваў трагічным голасам завучаныя фразы. Бядуля.
3. Страшны, катастрафічны. Трагічная гібель судна. Трагічны выпадак. Трагічныя падзеі. // Поўны гора, няшчасця. Трагічнае становішча. □ У яркіх мастацкіх вобразах і малюнках раскрывае народная песня і радасць, і гора, і трагічныя моманты чалавечага жыцця. Саламевіч. Але .. [Кручкоўскі] быў пасабачы верны свайму пану шэфу і не мог не ўспомніць аб ім у такі трагічны час. Якімовіч. // Які выражае цяжкі душэўны стан, пакуты; які сведчыць аб пакутах. Трагічны выраз твару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vergében
*
I
vt (D)
1) прадстаўля́ць, перадава́ць, аддава́ць, раздава́ць (што-н. каму-н.); размярко́ўваць (што-н.)
noch zu ~ — яшчэ́ свабо́дны; разм. незаму́жняя
2) дарава́ць, праба́чыць
2.
:
sich (D) [séinem Ánsehen] étwas ~ — тра́ціць [губля́ць] сваю́ го́днасць
II
гл. vergeblich
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
release
[rɪˈli:s]
1.
v.t.
1) вызваля́ць; выпушча́ць (з турмы́)
2) адпуска́ць
3) аддава́ць, перадава́ць
I released my right to the property — Я адмо́віўся ад пра́ва на ўла́снасць
4) выдава́ць (кні́гу, кружэ́лку)
2.
n.
1) вызвале́ньне n.
2) адмаўле́ньне ад пра́ва
3) дакумэ́нт аб вызвале́ньні
4) дазво́л -у m.
•
- press release
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)