зніч, ‑у, м.

Святы агонь у язычнікаў. У іх [літоўцаў] бажніцах, у дубровах заўжды магутны Зніч гарэў. Ягоны водбліск пурпуровы навокал золатам мігцеў. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збядне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які збяднеў, стаў бедным. У скрыпача валасы былі гладка, акуратна прычасаны, і ўвесь ягоны выгляд паказваў на збяднелага інтэлігента. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахожа ’паводзіны’ (Мал.). Рэгіяналізм. З ⁺po‑xod‑ja < прасл. xodja ’ход, хадзьба’. Да хадзіць (гл.). Магчыма, да слова похожа адносіцца меркаванне пра тое, што паводле хады чалавека можна пазнаць ягоны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

his

[hɪz]

1.

pron.

яго́ны, яго́

This hat is his — Гэ́та яго́ны капялю́ш

2.

adj.

яго́ны; свой, свая́, сваё

He took his hat — Ён узя́ў свой капялю́ш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заблука́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Блукаючы, зайсці куды‑н. У ягоны агарод Хлапчанятка, сямі год, Выпадкова заблука[ла]. Броўка.

заблука́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць блукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

невясёлы únlustig, tráurig, trübselig; betrübt;

яго́ны го́лас быў невясёлы séine Stímme klang betrübt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

яго́

1. займ. асаб. родн. і він. скл., гл. ён і яно́;

2. гл. ягоны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Пру́глічка ’драўляны падгалоўнік у ложку’ (рас., Шатал.). Паводле Лаўчутэ (Балтизмы, 126), паколькі слова не этымалагізуецца на славянскай глебе і ягоны арэал блізкі да балтыйскага, яно магло быць запазычана з балтыйскіх моў; параўн. літ. brūklỹs ’тоўстая палка, кавалак дрэва’, лат. sprũngulis ’маленькі круглы адрэзак дрэва; палка, пень’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акцябра́ты, ‑ат; адз. акцябронак, ‑нка, м.

Школьнікі малодшых класаў (звычайна 1–3), якія рыхтуюцца стаць піянерамі. Ягоны [Леніна] смех, Яго вясёласць Гарыць на тварах акцябрат, Жыве ў рабоце камсамола, У песнях маладых дзяўчат. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

its

[ɪts]

poss. pron.

яго́ны, яго́ная, яго́нае; свой, свая́, сваё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)