заблука́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Блукаючы, зайсці куды‑н. У ягоны агарод Хлапчанятка, сямі год, Выпадкова заблука[ла]. Броўка.

заблука́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць блукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)