убіць - Пошук

wklepać

незак. убіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

убіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. убіваць — убіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпе́каць

‘убіць, папрыбіваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

улялю́шчыць

‘убіць, загнаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уцю́кнуць

‘убіць, забіць, уваткнуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наўбіва́ць сов. (во множестве) вбить, вколоти́ть; см. убі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарубі́ць¹, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак., што.

Загнуўшы, падшыць краі.

З. хусцінку.

|| незак. зару́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зару́бліванне, -я, н. і зару́бка, -і, ДМ -бцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

учало́піць

‘уталопіць, убіць у галаву што-небудзь каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Убіць усё, многае. Паўбіваць цвікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вдолби́ть сов.

1. удзяўбці́;

2. перен., разг. удзяўбці́, убі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum