то́ўшча, ‑ы,
Маса якога‑н. рэчыва, што мае вялікую таўшчыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́ўшча, ‑ы,
Маса якога‑н. рэчыва, што мае вялікую таўшчыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
truchło
1. труха;
2.
3. старызна, хлам, разваліна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Парахно ’парахня’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тло Зямля; попел, прах, пыл (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
тло
1.
2.
на тле чаго
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ash1
1. по́пел;
turn to ashes спапялі́ць, ператвары́ць у по́пел;
2. ashes
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Тло 1 ’тое, што сатлела, спарахнела, згніло;
Тло 2 ’аснова’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
агу́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які ажыццяўляецца ўсімі, у якім усе ўдзельнічаюць.
2. Які належыць усім (пэўнай групе, калектыву); калектыўны.
3. Які аб’ядноўвае ўсіх у якую‑н. групу, калектыў; сабраны ў адно цэлае.
4. Аднолькавы, уласцівы каму‑н. адначасова з іншым (іншымі); той самы для аднаго і другога (другіх).
5. Які ахоплівае ўсіх і ўсё, пашыраецца на ўсіх і на ўсё навокал.
6. Які не мае спецыяльнага прызначэння.
7. Увесь, у поўным аб’ёме, сукупны.
8. Які датычыцца асноў чаго‑н.
9. Які ўспрымаецца ў цэлым, без уліку дэталей, дробязей.
10. Схематычны, павярхоўны, неканкрэтны.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)