сплоша́ть сов., разг. схі́біць, памылі́цца, даць ма́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спудлава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; зак.

1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы што-н. і пад.).

С. страляючы з лука.

2. перан. Схібіць, зрабіць няправільны крок у чым-н. (разм.).

Цяпер важна не с., а прыняць правільнае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апраставало́сіцца, ‑лошуся, ‑лосішся, ‑лосіцца; зак.

Дапусціць промах; даць маху; схібіць. Няхай сабе жарты, няхай смех — а не хочацца, каб перад жанчынаю апраставалосіцца. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ске́псціць ‘схібіць, памыліцца’, ске́псьціцца ‘блажэць, пагаршацца’ (Ласт., Некр. і Байк.), ске́псіцца ‘сапсавацца’ (Касп.), ске́пціцца ‘тс’ (карэліц., Нар. словатв.). Да кепскі, кепска (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spudłować

зак. даць маху; схібіць, спудлаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мах мах, род. ма́ху м.;

◊

дать ма́ху даць ма́ху, схі́біць;

одни́м (еди́ным) махом адны́м ма́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перахі́біць ’памыліцца, даць маху, схібіць’ (Шат.). Да пера- (гл.) і хібіць ’дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі’, семантычна найбольш набліжанага да зах.-слав. арэалу, параўн. польск. chybić ’памыляцца’, чэш. chybili ’рабіць памылку’, славац. chybil’ ’тс’, памыляцца’ (Мартынаў, Слав. акком., 143–144).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Ска́пу́сціцца, ска́пу́стытыся ‘змарнець, здаць ад старасці’ (брэсц., Нар. лекс., Сл. Брэс.). Адносна рус. дыял. скапу́ститься ‘схібіць, сканфузіцца’ Фасмер (3, 633) мяркуе, што, магчыма, з скапутиться (гл. скапуціцца) або сконфузиться і набліжана да капу́ста. Хутчэй, да скапець (гл.) або ка́пасць (гл. капасны).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

оху́лка / оху́лки на́ руку не поло́жит разг. ≅ не прамахне́цца; не памы́ліцца, не схі́біць, не дасць ма́ху.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

potknąć się

зак.

1. спатыкнуцца;

2. перан. спатыкнуцца; схібіць; памыліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)