схі́біць разм.

1. перан. (памыліцца) éinen Féhler máchen, éinen Féhlgriff tun*; éinen Bock schíeßen*;

2. (прамахнуцца) danében schíeßen*, das Ziel verféhlen, nicht tréffen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

muff

[mʌf]

1.

n.

1) му́фта f.

2) няспры́тны недарэ́ка, пэ́цкаль -я m.

2.

v.i.

1) схі́біць, даць ма́ху; праваро́ніць

2) спарта́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blunder

[ˈblʌndər]

1.

n.

дурна́я памы́лка; хі́ба f.

2.

v.i.

1) схі́біць, зрабі́ць дурну́ю памы́лку

2) брысьці́, блука́ць

3.

v.t.

1) рабі́ць няпра́вільна; парта́чыць, рабі́ць брак

2) вы́казаць глу́пства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)