раздушы́ць, -душу́, -ду́шыш, -ду́шыць; -ду́шаны; зак., каго-што.

1. Моцна націснуўшы, змяць, расплюшчыць.

Р. яйка.

Р. ягады.

2. Прыціснуўшы чым-н. цяжкім, душачы, забіць або скалечыць.

Р. грудную клетку.

|| незак. разду́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изуро́довать сов.

1. зняве́чыць, скале́чыць; (испортить) сапсава́ць;

2. перен. зняве́чыць, скале́чыць; сапсава́ць;

жизнь его́ изуро́довала жыццё яго́ скале́чыла (сапсава́ла);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

okaleczyć

зак. знявечыць, скалечыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pokiereszować

зак. знявечыць, скалечыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skaleczyć

зак. пакалечыць, скалечыць, параніць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

искове́ркать сов.

1. (испортить, изуродовать) папсава́ць, сапсава́ць; злама́ць; (причинить увечье) зняве́чыць, пакале́чыць, скале́чыць;

2. перен. (изуродовать нравственно) сапсава́ць, скале́чыць, зняве́чыць;

3. перен. (извратить, исказить) перакруці́ць; сказі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verstümmeln

vt

1) зняве́чыць, скале́чыць

2) сказі́ць, сапсава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Абязве́чыць ’знявечыць, скалечыць’ (БРС, Шат., Гарэц., Сцяшк. МГ, Бір. дыс.), абязвечыць (Нас.), обʼезвечить (КСТ), абязвечаны (Нас.) да прасл. věkъ, якое мела значэнне ’ўзрост’ і ’сіла’. Такім чынам, ‑без‑вечыць ’пазбаўляць сілы’, таксама як нявечыць і ўвечыць < ǫ (негацыйная частка) + věčiti (параўн. Покарны, 1128–1129; Унбегаун, La langue, 173). Гл. век.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Krüppel

m -s, - кале́ка, інвалі́д

j-n zum ~ schlágen* [máchen] — скале́чыць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

спаску́дзіць разм.

1. (запэцкаць) verúnreinigen vt, beschmútzen vt, schmútzig máchen; beflécken vt (плямамі);

2. (сапсаваць) verdérben* vt; verschándeln vt (скалечыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)