Fréudenmädchen

n -s, - прастыту́тка, публі́чная жанчы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

афро́нт

(фр. affront)

уст. публічная знявага; неспадзяваная непрыемнасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

endorsement [ɪnˈdɔ:smənt] n.

1. публі́чная падтры́мка; ухвале́нне

2. BrE адзна́ка аб парушэ́нні ў вадзі́цельскіх права́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АПАНЕ́НТ

[ад лац. opponens (opponentis) які пярэчыць],

1) праціўнік у спрэчцы, дыскусіі.

2) Асоба, якой даручана публічная ацэнка дысертацыі, даклада, напр. афіц. апанент.

т. 1, с. 417

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ды́спут

(польск. dysputa, ад лац. disputare = разважаць, спрачацца)

публічная спрэчка па навуковых, літаратурных і іншых пытаннях грамадскага значэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Патаску́ха 1 ’публічная жанчына’ (Мядз.), добр. ’пасялуха’ (Мат. Гом.). Відаць, з рус. потаску́ха; параўн. яшчэ потаскна́я, потаску́ша, потаску́нья ’тс’.

Патаску́ха 2 ’парушэнец парасоністы, Chimaphila Pursh. umbellata (L.)’ (ігн., Сл. ПЗБ). Відаць, да патаску́ха 1. Матывацыя: паўзучае карэнішча расліны цягнецца, па-руску «тащится».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

reprimand

[ˈreprɪmænd]

1.

n.

суро́вая або́ публі́чная вымо́ва

2.

v.t.

дава́ць суро́вую або́ публі́чную вымо́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

utterance [ˈʌtərəns] n.

1. fml вымаўле́нне; выражэ́нне сло́вамі;

give utterance to one’s fee lings даць вы́хад пачу́ццям (у словах)

3. выка́званне;

a public utterance публі́чная зая́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прастыту́тка ’публічная жанчына’, ’прадажны, беспрынцыповы чалавек’ (ТСБМ). Праз рус. проститу́тка ’тс’, якое з зах.-еўрап. моў, параўн. англ. prostitute, ням. Prostituierte. У рус. мове слова было аформлена па тыпу назоўнікаў ж. р. на ‑ка. Крыніца слова — у лац. prostituta ’прастытутка’ (Даль, 3‑е выд.) < лац. prostituere ’публічна выстаўляць сябе’. Прастытуцыя ўзыходзіць да лац. prostitutio ’тс’ (Голуб-Ліер, 398).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

panel

м.

1. публічная дыскусія;

2. тэх.. панэль;

panel elektroniczna — электронная панэль;

3. від анкетавання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)