АПАНЕ́НТ

[ад лац. opponens (opponentis) які пярэчыць],

1) праціўнік у спрэчцы, дыскусіі.

2) Асоба, якой даручана публічная ацэнка дысертацыі, даклада, напр. афіц. апанент.

т. 1, с. 417

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)