прысвойваць

прысво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысвойваць — прысвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́паць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Браць, красці, прысвойваць што-н. незаконна.

|| аднакр. ха́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

|| наз. ха́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прикарма́нивать несов., прост. (присваивать) прысво́йваць; (красть) кра́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bestow [bɪˈstəʊ] v. fml (on/upon) прысуджа́ць (званне); прысво́йваць;

bestow a title прысво́йваць ты́тул

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

embezzle [ɪmˈbezl] v. прысво́йваць, растра́чваць (чужыя грошы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przywłaszczać

незак. прысвойваць, прысабечваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зажыля́ць

‘прысвойваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыўлашча́ць

‘прысвойваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сабе́чыць

‘прысвойваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загла́бваць

‘прысвойваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Verbum