прыўлашча́ць
‘прысвойваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прыўлашча́ю | прыўлашча́ем | |
| прыўлашча́еш | прыўлашча́еце | |
| прыўлашча́е | прыўлашча́юць | |
| Прошлы час | ||
| прыўлашча́ў | прыўлашча́лі | |
| прыўлашча́ла | ||
| прыўлашча́ла | ||
| Загадны лад | ||
| прыўлашча́й | прыўлашча́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыўлашча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)